Vol Gas

HOOFDSTUK 4 / FEBRUARY 2018 / WINTERTESTING DAY ONE AND A HALF

Lexie draaide zich om en zag Daniel achter haar staan.

'Yeah, I'm fine,' knikte ze.

Daniel liep naar haar toe. 'I'm sorry if I make you feel uncomfortable with any of my jokes, I do it to everyone so please don't take them personal.'

'Oh, that's fine,' wuifde Lexie weg. 'It's just that I notice that in the pit people still rather make fun of me instead of taking me seriously.'

'I understand that must make you feel really shitty,' zuchtte Daniel. 'But as far as I can judge it right now, you'll definitely make them take you seriously. You're not afraid to speak up. You'll make your point soon enough, if you have to do it in a way that it brakes some rules you should do it anyway. It's just a matter of timing.'

'Break the rules?'

'Yeah, like just replace the strategy documents on Phillipe's USB stick with the ones you have made, take over one of the team meetings, I don't know.'

Lexie glimlachte. 'I think they'll just send me home.'

'It would be fun though,' Daniel haalde zijn schouders op. 'You know, to make it in this sport you have to be selfish, not only as a race driver.'

'I always wonder how you of all people can do that,' zei Lexie. 'You always seem like such a goofy guy who likes everyone.'

'Yeah...,' Daniel lachte. 'Once the helmet goes on I turn into a different guy I guess.'

'I like the off track Daniel better.'

'That's because on track I would kick your butt.'

Even was het stil.

'Well I just wanted to make sure you were okay,' zei Daniel toen.

Op het moment dat hij haar welterusten wilde wensen ging de hotelkamerdeur weer open. Pierre kwam naar buiten en leek verbaasd hen nog te zien staan op de gang.

'Hey,' zei hij.

'Hey,' zeiden zij terug.

'Well, I was just going back to my room,' zei Daniel toen. 'Good night.'

'Good night Dan,' zei Lexie terwijl ze keek hoe hij terug zijn kamer binnen ging.

Toen de deur dicht klapte keek ze Pierre aan, die met zijn handen in zijn zakken naar haar keek.

'On which floor is your room?,' vroeg hij.

'First floor,' antwoordde Lexie.

'Mine too, zei hij terwijl hij wat doorliep en op het knopje van de lift drukte.

Toen de deuren open gingen liepen ze naar binnen en drukte Lexie op het knopje met nummer 1 erop.

Ze leunde tegen de wand van de lift, terwijl Pierre hetzelfde deed tegen de gouden stang die aan de andere kant van de wand bevestigd was. De aderen in zijn gespierde armen waren goed zichtbaar.

Lexie beeldde zich even in hoe hij haar stevig vast zou pakken en vol op haar mond zou zoenen.

Ze schrok zelf van haar eigen gedachten en probeerde die snel te verdringen toen de lift in beweging kwam.

'You're tired?,' vroeg Pierre.

Lexie knikte alleen.

'I can see it,' zei hij. 'And hear it, you're a lot more quiet.'

Even wilde Lexie iets terug zeggen, maar merkte toen dat de lift abrupt tot stilstand kwam terwijl ze nog niet op de eerste verdieping waren.

Pierre keek ook wantrouwend het lifthokje rond.