Vol Gas

HOOFDSTUK 71 / OCTOBER 2018 / AMERICAN GP

'Well done Pierre, that's P8,' zei Phillipe blij over de board radio. 'We'll see you in the garage!'

Iedereen in de pitbox feliciteerde elkaar. Het hele weekend zat de stemming er al goed in en nu werd op zondag hun harde werk beloond met punten.

Lexie gaf Mike een high five en keek toen nog even op het scherm wat de rest van de uitslag was. Max was tweede geworden, Daniel was helaas uitgevallen met een kapotte motor. Lexie zorgde ervoor dat alle data goed werd opgeslagen en zette wat files klaar voor hun debriefing die zou volgen. Toen ze uiteindelijk op weg was naar hun motorhome waar ze een kleine meetingroom hadden werd haar aandacht afgeleid van haar praatje met Mike naar wat geschreeuw in de verte van de paddock. Ze zag wat mensen van Red Bull staan en nu ook degene die de bron leek te zijn van het geschreeuw: Daniel.

'What's up with Daniel?,' vroeg Lexie zich hardop af.

'Probably pissed off by another engine fail,' Mike haalde zijn schouders op. 'Never seen him this angry though.'

'Pierre is still at the press right?,' Lexie gaf Mike haar laptop aan. 'I'll see you in the meeting room.'

Zonder dat Mike verder nog iets kon zeggen pakte hij de laptop aan en keek hij Lexie na die nu richting Daniel liep. Die stond nu met geheven stem tegen één van zijn engineers te praten.

'Daniel!,' Lexie ging voor hem staan en legde haar handen op zijn bovenarmen, aangezien hij zo wild met zijn armen stond te zwaaien dat ze alleen daar al zenuwachtig van werd.

'Calm down, let's go somewhere private so we can talk?,' stelde Lexie voor, die alle ogen van zo'n beetje de hele paddock voelde branden nu.

Daniel keek haar aan en knikte. Hij liep richting de motorhome van Red Bull. Lexie volgde. Het kwam bijna nooit voor dat hij zo stil was. Al had ze ook nooit gedacht dat Daniel zo boos kon zijn als ze hem net had gezien. Hij was normaal gesproken altijd vrolijk.

In stilte volgde ze hem in de motor home in, ze namen plaats aan een tafeltje. Gelukkig was er verder niemand aanwezig.

'So...tough day at the office uh?,' begon Lexie.

'This fucking engine, it's pissing me off,' zuchtte Daniel. 'It seems like the team also doesn't care anymore because I'm leaving them. It feels fucking unfair...they say they don't have a favourite driver but from the way they treat me and Max...'

'I can imagine that it is fucking frustrating,' zei Lexie meelevend. Daniel had inderdaad nogal wat pech gehad afgelopen seizoen wat betreft de auto.

'I was so angry when I had to retire the car,' vertelde Daniel verder. Lexie merkte dat zijn donkerbruine ogen, die normaal altijd zo vrolijk twinkelden terwijl hij haar aankeek, nu probeerde het contact met de hare te vermijden. Ook viel het op dat zijn lichaam wat leek te trillen en zijn rechterhand wat gezwollen was en wat lichte schaafwondjes had op de knokkels.

'Daniel, are you okay?,' vroeg Lexie bezorgd.

'I am, don't worry,' antwoordde Daniel wat ongeloofwaardig. 'I just...I didn't know I could be that angry. Like, have you ever scared yourself with how dark your anger got?'

'What did you do?'

'Something fucking stupid,' zuchtte Daniel terwijl hij wat over zijn rechterhand wreef. 'I punched the door in my driver's room, but I punched right through it. I messed up my hand.'

'Well, I'm sorry to say it but that actually is fucking stupid,' zei Lexie eerlijk. Volgend weekend was de race in Mexico, met een breuk of een andere zware blessure aan zijn hand kon Daniel niet rijden.

'Yeah, well anger and frustration can make you do stupid things,' fronste Daniel. Zijn ogen schoten even naar die van haar. Lexie dacht terug aan de avond in Nederland, samen met Pim in de auto. De klap tegen haar gezicht.