Vol Gas

HOOFDSTUK 47 / JULY 2018 / GP ENGLAND

De zaterdag op Silverstone verliep gelukkig nog oké. Lexie probeerde al haar emoties te negeren en zich te focussen op de kwalificatie. Ze merkte dat Pierre hetzelfde erin stond. Samen namen ze tussen de eerste en de tweede ronde wat data door wat hij gelukkig in de tweede ronde kon gebruiken om een wat snellere ronde neer te zetten. Uiteindelijk behaalde hij een elfde plek voor morgen, wat voor nu prima was.

'Hey loser,' net toen ze de pitbox uitliep, liep ze Max tegen het lijf.

'Ook hallo,' zei Lexie wat chagrijniger.

'Waar ga je heen?,' vroeg Max.

'Naar mijn vriendje, ik heb iets goed te maken.'

'Welke van de twee?'

Lexie keek Max nu op zo'n manier aan dat als blikken konden doden hij direct zou neervallen.

'Eigen schuld,' vond Max. 'Maargoed, laten we samen richting het hotel rijden dan.'

'Gezellig,' Lexie drukte haar gezicht in een sarcastische glimlach.

_____________________________________

In het hotel liep Lexie gelijk door naar Pierre's kamer. Zij was nog wat langer blijven hangen bij het circuit dus ze wist zeker dat hij al op zijn kamer was. Ze klopte op de deur en wachtte ongeduldig af.

Het duurde niet lang voordat de deur open ging. Pierre stond voor haar, zijn haren waren nat en hij had een simpel donkerblauw shirt aan en een lichtgrijze joggingbroek. Hij kwam duidelijk net uit de douche.

'Hey,' zei hij kort.

'Hey,' Lexie nam dat als aanleiding om zijn kamer in te stappen. Ze liep door naar het bed en ging op de rand zitten. Pierre kwam naast haar zitten, maar aan de afstand die hij nog bewaarde merkte ze dat hij haar nog niet vergeven had.

Lexie pakte haar telefoon erbij. Toen ze wat langer in de pitbox was blijven hangen had ze opgeschreven wat ze wilde zeggen tegen hem. En daarna in Google Translate geplakt. Ze begon nu met voorlezen wat daaruit kwam.

'Je suis vraiment désolé Pierre. J'ai paniqué et je ne savais pas que vous le verriez réellement. Je ne voulais absolument pas te faire ça. Je t'aime et je ne veux pas du tout te perdre. Pouvez-vous s'il vous plaît me pardonner?' Af en toe struikelde ze wat over de woorden, maar Pierre leek wel te begrijpen wat ze zei.

'Je t'aime aussi Lexie,' zei Pierre. 'Just don't do something like this ever again.'

'I won't,' beloofde Lexie.

'Like ever,' benadrukte Pierre.

'I promise.'

'Come here,' glimlachte Pierre nu. Lexie schoof nu tegen hem aan en werd verwelkomt in zijn armen.

'You're not going to break up with me?,' vroeg Lexie opgelucht.

'We just had a fight,' zei Pierre zachtjes. 'It's not like it's the end of our relationship.'

Lexie zei niets, maar voelde zich nu intens gelukkig. Zeker toen ze hem een zoen gaf en merkte dat hij haar vol overgave terug zoende.

'You know what's the best thing about fights?,' vroeg Pierre zachtjes.

'Well?'

'Make up sex.'

_____________________________________

'Bambi?'

'Hmmm?'

'Wake up.'

Lexie opende langzaam haar ogen en voelde Pierre's warme lichaam tegen haar aan.