The Night We Met (A JaeSahi Filo Fanfic)

Chapter 12

Jaehyuk's POV

Is this what we call dating?

Yung lalabas kayo tas kakain sa restaurant?

No! No! Jaehyuk what are you thinking! Gago remember nakikain ka lang!!

But the level of awkwardness is so high right now at panay lamon lang siya na para bang wala siyang kasama ngayon. The thought of knowing his identity still shocked me, bibihira lang ang mga Japanese mag aral dito sa korea kasi koreans mismo ang madalas sa japan nag ta-transfer.

Big time ka ata ahhhh...

But that thought changed when I start observing his unit, I think this unit only cost around 200,000 won if you fully paid it for one year plus the foods he eat. Then why would he chose this small unit, jaehyuk, if kung big time siya? Pero I'm still interested to you, asahi.

"Anong tingin tingin mo dyan?"

d0 — 0b

"Ahh wala hehehe... May iniisip lang" palusot ko. He looks fine to me pero sometimes his personality confused me, hindi ko alam kung kailan ako mag seryuso o mag bibiro kasi wala akong makita na sign.

"Nako! taposin mo 'yang kinakain mo bago lumamig yan!" Wika nito. Bigla itong tumayo dala ang kanyang pinggan at naglakad papunta sa lababo saka nag hugas "wash your own tayo dito"

"Hala bakit!?!"

Huminto siya sa kanyang ginagawa at tumingin sakin "sino gumamit nyan?" Turo niya sa plato ko.

"Ako...."

"Edi ikaw mag hugas nyan kasi ikaw mismo gumamit sa plato at hindi ako" ibinalik nito ang attention sa paghuhugas.

Japanese nga talaga....tsk!

Inubos ko deritso ang pagkain sa plato ko saka ako dumiretso sa lababo kung saan kasalukuyang naghuhugas siya. "Excuse me"

Ngunit....

Bigla niyang nilingon ang buong katawan  pa harap sakin at dahil ako ay na gulat sa pagharap niya pati balanse ko ay nawala kaya bilis kung tinukod ang dalawang kamay ko sa harapang pader, napa pikit ako dahil sa nahulog na platong dala.

Takte apaka careless mo jaehyukkkk!!!

Pero I suddenly open my eyes matapos maka ramdam ng paghinga sa pisngi ko at doon ko na pansin na halos magka dikitan na ang mukha naming dalawa. Fuck!

The stare his giving me right now is killing me, hindi ko tanaw sa kanyang mukha na galit siya o ano. Hindi ko alam kung bakit hindi ako maka galaw sa pwesto ko ngayon kasi nasa gitna siya ng aking dalawang malalaking braso.

Awkkkkkwarddddddd!!!!!

Hindi pa rin siya na galaw kaya dahan dahan kung inilayo ang sarili ko sa kanya sabay kuha doon sa platong nahulog, mabuti at hindj iyun na basag. "I'm sorry"

"No, it's ok....." wika nito na walang ka buhay - buhay. Naglakad ito patungo sa may upuan saka umupo.

Loh.. ano ginagawa ko dun? Did I just traumatized him?