Hoşgeldin kalemimin davetsiz misafiri...
Yine yaralarıma tuz basıp iyileştirmek için mi geldin?
Yoksa tüm hatalarımı aptallıklarımı yüzüme vurup nasihat vermek için mi...
Ey kalbimin davetsiz misafiri tek sırdaşım, tek dostum...
Ansızın gelişlerinde unuttum ben seni, dinlemedim söylediklerini kaybolup gittin yolların tozlu kaldırımlarında...
Bazende tutmak istedim seni aklımda, kalbimde... Sonra tek tek satırlara işledim...
Kimi için bir şiir kimisi için anlamsız bir kaç çizgi ama sen benim için kalbimin davetsiz misafiri...
