İmkansız umutların en büyüğüdür belkide...
Belkide en uzun bekleyiş...
İmkansız desek bile hep bir umut vardır içimizde..
İşte bu yüzden unutamıyoruz belkide...
Korkuyoruz...
Unuttuğumuz zaman geri gelir diye korkuyoruz...
Çünkü biz imkansıza inanıyoruz...
Olmazı olur ediyoruz hayallerimizde.
Çünkü biz imkansızı umut ediyoruz...
Bizi hayatta tutan belkide budur,
Çünkü hep bir mucize bekliyoruz.
Canımız acısa bile vazgeçmiyoruz,
Hayaller can yakmaz diye kendimizi avutuyoruz...
Çünkü biz imkansızı umut ediyoruz...
