ᴛʜᴇ ᴅʀᴀɢᴏɴ

Ramon Jovanovic

Η πόρτα του ακριβού αυτοκινήτου του κλείνει
Η αυστηρή του παρουσία γίνεται εμφανής από τους άντρες του

Τα βαριά του βήματα ηχούν και εκείνοι κοιτάνε κάτω

Κάνεις δεν τολμαγε να τον κοιτάξει στα μάτια
Φοβόντουσαν

Και ποιος δεν φοβόταν δηλαδή τον Ramon Jovanovic

Ο μεγαλύτερος Σέρβος μεγιστάνας
Γόνος του Santiago Jovanovic
Με τα χιλιάδες κλαμπ και τα χιλιάδες παράνομα καζίνο
Με τις χιλιάδες γυναίκες που είχε στα πόδια του
Με όλη την Σερβία να τον υπηρετεί

Ήταν ψηλός με άγρια χαρακτηριστικά.
Κάστανο ξανθός με μελί μάτια και σαρκώδη χείλη
Ο άντρας που ήθελαν όλες αλλά εκείνος δεν ήθελε καμία
Ήταν επιλεκτικος σε αυτά
Δεν ήθελε την οποιαδήποτε στο κρεβάτι του

Το σώμα του στόλιζαν χιλιάδες τατουάζ που όπως έλεγε και εκείνος
Έκρυβαν την δικιά τους ιστορία

O ανθρώπος που μπορούσε να σε καταστρέψει σε λίγα δευτερόλεπτα

- Καλησπέρα κύριε...τον καλωσορίζει ο φύλακας στην πόρτα

- Καλησπέρα George...του λέει εκείνος με την άγρια φωνή του

Εκείνος του ανοίγει την πόρτα του μαγαζιού και ο Ramon αφού του γνεψει μπαίνει μέσα

"THE SNAKE"

Το στέκι του
Εκεί μπορούσες να τον βρεις πάντα

Ήταν το γραφείο του και το αγαπημένο του μπαρ
Γιατί?

- Θεε μου θα τις σκοτώσω όλες...την βρίσκει να ωριεται και αφήνει ένα γελακι

- Τι έγινε πάλι Leticia?

- Έγινε ότι δεν έχω κορίτσια για το επόμενο σοου. Η μία έμεινε έγκυος,η άλλη παντρεύεται,η άλλη της πέθανε ο γάτος και εγώ έχω μείνει χωρίς χορεύτριες.

- Βγάλε μια ανακοίνωση. Πόσο δύσκολο σου είναι?

- Και να μου έρθουν ότι να ναι κορίτσια?Δεν πας καλά Ramon

- Καλά τότε κάτσε χωρίς κορίτσια.

- Αχ σε ευχαριστώ για την λύση αδερφούλη αλήθεια...του λέει εκείνη ειρωνικά και φεύγει

Ένα χαστούκι προσγειώνεται στο σβέρκο του και γυρνάει να κοιτάξει τον κολλητό του

- Τι έγινε?

- Πρέπει να μιλήσουμε. Έχουμε να σου πούμε κάτι εγώ και ο Orlando.

- Πάμε στο γραφείο μου...του λέει και εκείνος τον ακολουθεί

-

- Ναι μαμά τρώω. Με ταιζουν. Και ο Mateo τρώει. Ναιι. Φιλάκια

- Με την αγαπημένη μου Anita μιλούσες?...τον ρωτάει εκείνος όταν μπαίνει στο δωμάτιο με τον Mateo

- Ναι με την αγαπημένη σου. Νομίζει ότι δεν μας ταιζεις και λιμοκτονουμε...του λέει ενώ παίζει με το ποτήρι του

- Πάντα υπερβολική η μάνα σου... ξαπλώνει ο Mateo με δύναμη στον καναπέ

Ο Ramon κάθεται στην θέση του και ξαπλώνει την πλάτη του πίσω

- Ακούω

- Pedro Munoz. Τον είχαμε στην 2α λυκείου. Κάναμε παρέα τότε. Δολοφονήθηκε έξω από το μαγαζί του στην Ισπανία...τον πληροφορεί ο Orlando

- Ναι κάτι μου θυμίζει αυτό το όνομα. Αλλά εμένα τι με νοιάζει?

- Nicola Cortes, πάλι συμμαθητης μας στην 2α λυκείου.

- Δολοφονήθηκε προχθές... συνεχίζει ο Mateo

- Συνεχίζω να μην καταλαβαίνω...τους λέει ο Ramon

- Και οι δύο είχαν ένα κοινό.
Μια σφραγίδα που απεικονίζε έναν δράκο. Μιλάνε για μια γυναίκα που τριγυρνάει στους δρόμους. Την ονομάζουν "Δράκο"... Του αποκαλύπτει ο  Orlando

Ο Mateo σηκώνεται από τον καναπέ  και πετάει μπροστά του έναν φάκελο
Ο Ramon αφού τον κοιτάξει τον ανοίγει

- Σε αυτήν την φωτογραφία, είναι η τάξη μας στο Λύκειο.
Πρώτος είναι ο Nicolas. Δεύτερος ο Pedro. Αν αυτός που τους δολοφονεί πάει με την σειρά. Επόμενη είναι η Coraline Gomez.

- Ποιος πιστεύεις ότι θέλει να σκοτώσει την τάξη μας από το λύκειο?...τον ρωτάει εκείνος

- Ένα άτομο που ίσως ζητάει εκδίκηση... πετάγεται ο Orlando

- Όπως η Naira Alvarez... συνεχίζει ο Mateo

- H Naira είναι νεκρή. Την είχαμε δει όλοι τότε να πέφτει από τον γκρεμό....τους κοιτάει άγρια εκείνος

- Τότε κάποιος ή κάποια ζητάει εκδίκηση για την Naira

-

Πώς σας φάνηκε ο Ramon μας?
Από την μικρή μας γνωριμία