ᴛʜᴇ ᴅʀᴀɢᴏɴ

Αυτό ήταν το τέλος.

Το παρελθόν σου δεν σε καθορίζει
Ήταν μάθημα, όχι ισόβια καταδίκη

.

Ο αέρας μύριζε καπνό. Ο ήλιος ανετελε σιγά σιγά πίσω από τις μεγάλες πολυκατοικίες της Σερβίας.

Ο ήχος των σειρήνων έφτανε σαν βουητό στα αυτιά τους

Εκείνοι..

Εκείνοι κοιτούσαν απλά μια καινούργια ημέρα να ξεκινάει

Μια καινούργια ζωή για εκείνους να ξεκινάει

Τα μάτια της πρισμενα, τα ρούχα της βρώμικα και το μπουφάν του να ζεσταίνει τους ώμους της

Ο καπνός από το τσιγάρο του εισέρχονταν στα ρουθούνια της και έπαιρνε και εκείνη την δική της δόση από τον θάνατο

Καθοντουσαν στα βράχια, με το αυτοκίνητο παρκαρισμένο λίγο πιο πέρα

Δεν μιλούσαν, ακούγονταν μόνο οι ανάσες τους

Ήταν άραγε αυτό το τέλος?

- Αν δεν ερχόμουν να σε πνίξω,θα μου έλεγες ποτέ ότι είσαι έγκυος στο παιδί μου?

Σπάει την σιωπή, χωρίς να γυρίσει να την κοιτάξει

- Φοβόμουν ότι θα το σκοτώσεις. Ήθελα ένα καλύτερο μέλλον για το παιδί μας Ramon. Αν μάθαιναν για εκείνο θα ήταν νεκρό

- Πιστεύεις ότι θα άφηνα να σας πειράξουν?... γυρνάει τελικά και την κοιτάει

Ενώνουν τις ματιές τους και η αναπνοή του σταματάει

Μπροστά του ήταν εκείνη

Το μικρό του κοριτσάκι

Η ξανθιά Naira. Η ξανθιά του ελπίδα. Ο ξανθός του θάνατος

Ήταν σίγουρος πλέον ότι αυτή την γυναίκα δεν θα μπορούσε ποτέ να σταματήσει να την αγαπάει,να την ερωτεύεται καθημερινά. Να μην την ξεχάσει ποτέ.

- Ήθελα να σε σκοτώσω Ramon.. ακούγεται η ψιθυριστη φωνή της

- Γιατί δεν το έκανες τότε?

- Γιατί όταν αγαπάς κάποιον δεν μπορείς να πατήσεις την σκανδάλη έτσι απλά. Όσο και να σε κατακλύζει το συναίσθημα του μίσους,η αγάπη είναι πάντα δυνατότερη.