Destiny

Chapter 4

Θελω να συνεχισω.Το πριν λιγο παθιασμενο και βιαιο του φιλι γινεται αργο και ερωτικο.Ισως θα ηταν η καταλληλη στιγμη να το διακοψω τωρα που το σωμα του εχει ηρεμισει αλλα δεν ξερω φοβαμαι.Φοβαμαι πως αν τον ξανααπορριψω θα τον χασω τελειως και τον θελω στη ζωη μου νομιζω δηλαδη.Ομως ειμαι ετοιμη για κατι τετοιο;Ειμαι ετοιμη να διαγραψω το οδυνηρο παρελθον και να τον δεχτω ως καποιον διαφορετικο;Ειναι η καταλληλη στιγμη για να το κρινω;

Τα κρυα μακρυα του δαχτυλα αναιβαζουν το κατω μερος του φορεματος μου στους γλουτους κανοντας με να αναρηγω με το αγγιγμα του.Αφηνει ελευθερο το στομα μου καθως αρχιζει να πιπιλαει τον λαιμο μου δινοντας ιδιαιτερη προσοχη σε καθε αγγιγμα των χειλιων,τα δοντια του τραβανε βιαια το απαλο μου δερμα κανοντας το να κοκκινιζει καθε φορα που το τραβαει με τα δοντια του και γλυφει το καθε σημειο με το ιδιο παθος και αναγκη να με γευτει.Αν και δεν τον κοιταω νιωθω την αναγκη του να περιπλανηθει στο κορμι μου καθοδηγοντας με στην απολυτη ηδωνη.Κλεινω τα ματια μου και αρχιζω να τραβαψ με ποθο τα καστανα του μαλλια,μα το υποσυνειδιτο μου παλι μπλεκεται και αρχιζει να παλευει με τη καρδιια μου κερδιζοντας τη για μια ακομη φορα.Αποτραβιεμαι κανοντας να σταματησει τις υπεροχες κινησεις που με ευκαβια εκανε σε καθε ποντο του κορμιου μου,πριν το καταλαβω εχω φτασει στην αλλη πλευρα του κρεβατιου

-ΦΥΓΕΕ του φωναζω με οργη ενω προσπαθω να σταματησω τα δακρυα που απο λεπτο σε λεπτο θα κανουν την εμφανιση τους και θα αρχισουν να τρεχουν στα μαγουλα μου κανοντας με πιο ευαλωτη.

-Μα.. μονο αυτο ξεστομιζει και ανοιγει τη πορτα για να φυγει οσο εγω τον κοιτω με το πιο ψυχρο βλεμμα που θα μπορουσα να σχηματισω στο προσωπο μου.

Colton's POV

Κλεινω με δυναμη τη πορτα κλεινοντας τα ματια με την αντιδραση της.Λυπαμαι τοσο πολυ αλλα πρεπει να φανω δυνατος το ξερω πως θα τη κερδισω.Θα παλεψω και θα κερδισω,Θα εξουσιασω τη καρδια και το μυαλο της και θα διορθοσω τα σκατα που εκανα τοσο χρονια.Μπορω αν το κανω απλα χρειαζομαι να κερδισω την εμπιστοσυνη της.Ολα κρινονται απο το ποση εμπιστοσυνη θα μου δωσει η Em πρεπει να την εξουσιασω με σωστο τροπο αυτη τη φορα.Σχεδον ζαλισμενος περιπλανιεμαι στους διαδρομους του ξενοδοχειο καταφερνοντας μετα απο περιπου 5 λεπτα να βγω εξω και να γεμισω τα πνευμονια μου με τον καθαρο αερα του Seattle κατευθυνομενος προς το μαυρο μου αυτοκινητο που ειναι παρκαρισμενο κοντα σε ενα δεντρο εξω απο το ξενοδοχειο.Ξεκελιδωνω το αμαξι μου και προσπαθω να χαλαρωσω στην αναπαυτηκη πολυθρονα του οδηγου.Το τζιν μου τριβεται στο δερματινο καθισμα οταν βαζω ταχυτητα ενω ανοιγω τη μουσικη και την αφηνω να παιζει σε ηχο που θα μπορουσε να ξυπνησει ολοκληρη γειτονια αλλα δεν με ενδιαφερει ποτε δεν με ενδιεφερε για τους αλλους για αυτο γεμισα με σκατα τη ζωη μου.Ανοιγω τα παραθυρα προσπαθωντας να ανακυκλωσω τον ασφυκτικο αερα που ειναι παγιδευμενος στο μικρο οχημα.Στα αριστερα τους δρομου βλεπω μια πινακιδα που γραφει EXIT SEATTLE.

Em's POV

Η πορτα κλεινει με τοση δυναμη που τα δακρια μου κανουν την εμφανιση τους πολυ πιο αισθητη απο αλλες φορες.Τα δακρυα μου φτανουν μεχρι τον λαιμο μου ηδη απο το πρωτο λεπτο.Αποφασιζω να συρω το κουρασμενο μου κορμι εως το μπανιο.Σερνοντας τα ποδια μου φθανω στη πορτα του μπανιου την ανοιγω και αρχιζω σιγα σιγα να ξεκουμπωνω το φορεμα μου,εχοντας συρει το φερμουαρ εως το τελος τραβαω τα μανικια απο τους ωμους μου αφηνοντας το να πεσει στο πατωμα ξεκουμπωνω το σουτιεν μου και το αφηνω να πεσει με τον ιδιο τροπο στο πατωμα,τελος βγαζοντας το εσωρουχο μου αφερω σιγα σιγα τα ποδια μου απο τον κυκλο που σχηματισε το φορεμα πεφτοντας στο παωμα.Παιρνω μια βαθια ανασα και βυθιζω το κορμι μου στη γεματη νερο μπανιερα.Προσπαθω να φυλαξω τις σκεψεις μου κλειδωμενες μεσ'το μυαλο μου θελω να απολαυσω το μπανιο μου να χαλαρωσω για μια φορα.Εχω ηδη ξεπλυνει το σαπουνισμενο μου κορμι οταν βγαινω εξω απο το μπανιο.Παιρω μια λευκη αφρατη πετσετα απο την  πλακα και τη παιρνω γυρω απο το βρεγμενο μου σωμα.Οταν περπατω εξω απο το μπανιο στην προσπαθεια μου να αποφυγω το καθρεπτη εκεινος με τραβαει ολο και πιο κοντα του κανοντας με να κοιταξω καταματα τα εμφανη σημαδια στο λαιμο μου ποτισμενα με το παθος και την ηδωνη που μου προσφερθικαν απο τον Colton λιγα λεπτα πριν.Το μυαλο μου προσπαθει να επεξεργαστει ολο αυτο το παθος και την ολη του συμπεριφορα ματαια βεβαια για μια ακομη φορα δεν υπαρχει καμια διεξοδος απο το προβλημα που ακουει στο ονομα Colton Haynes.Αρχιζω να αγγιζω με τα ακροδαχτυλα μου καποια σημαδια που ειναι σχηματισμενα στο λαιμο μου.Ανατριχιαζω στο αγγιγμα,χιλιαδες ερωτηματα εμφανιζονται στο μυαλο μου και το ποιο σημαντικο και επικυνδινο ειναι που αναρωτιεμαι γιατι μαρεσει αυτο.

Colton's POV

Υστερα απο 1,5 ωρα οδηγισης καταφερνω να φτασω εξω απο την Πανεπιστιμιουπολη σε ενα κοντινο bar το πρωτο πραγμα που χρειαζομαι ειναι ενα ποτο.Σβηνω την ζεστη μηχανη του αυτοκινητου και αρχιζω να πεπρπατω ως την εξωπορτα του μαγαζιου.Το μαγαζι ειναι  σχεδον αδειο και οσοι βρισκονται εκει ειναι πολυ μεθυσμενοι.Η ωρα ειναι 4 τα ξημερωματα και ενα διπλο ουισκι θα με κανει να ηρεμισω.Καθομαι σε μια μαυρη ψηλη καρεκλα μπροστα απο το μπαρ και ο barman μου βαζει το ποτο που ειχα ηδη παραγγειλει.Το χρυσαφι υγρο που περιεχεται στο γυαλινο ποτηρι αρχιζει να ρεει στις φλεβες μου κανοντας με να χαλαρωνω.Στη δευτερη γουλια μου εχω καταναλωσει ηδη το μισο ποτο.Η ξανθια με το μαυρο φορεμα που στεκεται στην ακρη του μπαρ αρχιζει και με φλερταρει αδιακοπα.Ισως ειναι μια καλη ευκαιρια να ξεχασω ισως και οχι?