Sabahın ilk ışıklarıydı. Yatağımdan kalktım. Bastığım döşemeler gıcırdadı. Hava artık soğumaya başlıyordu. Kaldığım ev daha doğrusu harabe epey eskiydi. Dışarıdan gören biri dokunduğu anda yıkılacak sanırdı. Burası anneannemin bahçesiydi buraya patates patlıcan biber vb şeyler diker. Bahçeyi sulamaya gelirdi. Ogeldiğinde ben herşeyi eski haline getirip uzaklaşır o gidince gelirdim sebebi ise burada habersiz yaşamamdı. Kimse yerimi bilmiyordu. Dışarı çıktım yaklaşık 5 metre aşağıda bahçe vardı 3 metre üzerinde ise şırıl şırıl akan bir su yolu, orada yüzümü yıkadım. Tam eve girecektim araba sesini duydum hızla yukarı çıktım tüm eşyalarımın olduğu çantayı sırtladım. Evin kapısını kilitleyip anahtarı her zamanki yerine yerleştirdim. Aşağı inemeden araba kapıya yanaştı. Neyseki hemen yukarı çıkmak yerine, dedem arabayı biraz daha ileri park etmeye o sürede anneannemde bahçeye su vermeye gitti. Kuzenim ortalıklardaydı ama onu kandırabilirdim. Elime aldığım büyükçe bir çakıl taşını ağaçların oraya attım. Korkaktı o bu yüzden hızla oraya döndü. "kim var orada?"
Bir taş daha attım iyice işkillenen kuzenin irem bir küfür savurdu hızla bahçeye yöneldi bende hızla uzaklaştım.
*
Son gaz arabamla giderken. Taşlı yolda araba hayli sallandı. Benim için küçük bir servet değerinde olan külüstür bir pikaptı. Her türlü teklonojik aletten uzun zamandır uzaktaydım. Yaşadığım en keyifli an ise arada bir burada müzik dinlemekti. Radyoyu ayarladım, en sevdiğim müzik çıkana kadar bıkkın bir şekilde yola bakıyordum. Müzik Başlayınca keyiflenmiştim. Aniden önüme çıkan kadın yüzünden frene bastım, o kadar hızlı olduki ben ne olduğunu anlayamadan kadın kapıyı açtı yüzü bembeyazdı ellerinde sıkı sıkı tuttuğu siyah bir çanta vardı. "lütfen..lütfen bana yardım et" her zaman başımı belaya sokan adi vijdanım yine devreye girmiş mantığımı bastırmıştı. Tam ona cevap verecekken arkada patlayan silah mantığımı yine yerine getirmiş ne olırsa olsun benden yardım isteyen bir kadını bu halde bırakmamam gerektiğini söylüyordu bu yüzden fazlaca düşünmeden "gel çabuk hadi." arabama binen kız hızlı hızlı arkasına bakıyor. Etrafı gözetliyordu. Biz uzaklaşınca arka camımı delip geçen kurşun kıl payı birimize zarar vermeden ön camdan çıktı. Sonrasında adamlar bizden hayli uzakta kaldı. Yanımda oturan gergin kızcağıza tek kelime edemedim. Yol boyunca sustuk.
Şehrin merkezinde eski bir otel daha çok pansiyon gibiydi ama durumumuz göz önüne alınırsa en azından kimlik istemiyorlardı. Odamıza geçtik yanımdaki uzun dalgalı siyah saçlı kadın hala gergindi sağa sola bakıyor bazen ufak seslerden korkuyordu. Bir süre sessiz kaldım fakat yapım gereği içimi keniren merak duygum sessizliği bozdu. "kimdi onlar, neden kaçıyordun." çantasına daha sıkı sarıldı ağzını gerfince açıp kapadı. Konuşmayacağını anlayan ben elimi uzatıp "pekala şöyle başlayalım ben feride senin adın ne" olabildiğince samimi gülümsedim. Elini uzattı "asya" aynı şekilde hızla elini çekti. Sessiz kaldım daha ne diyebilirdim ki kafasına silah dayayıp zorla söyletecek halim yoktu. Eşyalarımı dolaba yerleştirmek için kalktım, çantamı açtım işime koyuldum.
"ben" diye söze başladı arkadan gelen ses "ben onlara yardım ediyordum zorla bana pis işlerini yaptırdılar ölümle tehdit ettiler mecbur kaldım. Son verdikleri görev önemliydi başarırsam beni bir daha rahatsız etmeyeceklerdi. Ama iş bitince bana ihtiyaçları kalmadı. İş görmeyen bir şahittim ben ortadan kaldırmak istediler beni."
Konuşması zoraki ve sesi titrekti. Merakım dinmedi." ne iş yapıyorsun ki"
"hacker'ım siber güvenlikte çalışıyordum" sözler beynime çivi gibi battı. Etrafa bakımdım. "sen..polismisin yani?"
"hayır hayır sadece telefonunu koruyan virüs temizleyici gibi düşün.
" verdikleri görev neydi."
"üzgünüm bunu söyleyemem"
Anlayışla karşıladım o bilgi için canını tehlikeye atmıştı ve şimdi önüne çıkan rastgele birine söyleyecek değildi. Ama ondan yararlanabilirdim. Bu yüzden onu korkutmamalı olablidiğince fazla yanımda kalmasını sağlamalıydım
