𝙏𝙬𝙤 𝙇𝙤𝙫𝙚𝙧𝙨 Hyunlix

7

Jisung Minho'nun kucağından kalkmış çift kişilik koltuğa bağdaş kurarak oturmuştu. Minho ile o buranın sahibiydi.

"Daha yeni işten çıktım zaten Felix. En azından biraz beklemeliyim."

"Tamam işte." dedi Felix geri yaslanırken. "O süreç boyunca burada çalışırsın. Senin işleri kolayca çözebildiğini bildiğim için buraya getirdim zaten." bacak bacak üstüne atıp ellerini dizlerinin üzerinde birleştirdi. "Burada çok karışıklık olur. Bu ikilinin de onlara bakacak kadar zamanları olmuyor." Hyunjin dudaklarını birbirine bastırıp Minho'ya baktı.

"Eğer işten çıktığım için böyle teklifte bulunuyorsan gerek yok. Ben her şekilde idare ederim." Aslında burada çalışması cazip gelmişti. Böyle konuşmasının nedeni kendisine nasıl davranacağını tam çözmek içindi. Şimdiye kadar hiç sözlerini kesmeden dinlemişler, konuşması bittikten sonra konuşmuşlardı. Güler yüzlü ama bir o kadar otoriter davranmışlardı. Jisung'u zaten biliyordu ama değişmişmi diye merak etmişti. İlk girişi hariç diğer şeyleri değişmişti.

Daha ciddi ve mantıklı konuşuyordu. Ve tabi değişmeyen bir diğer şey ise konuşurken ki hareketleriydi. Sürekli elini oynatıyor, gözlerini ikişer ikişer kırpıştırıyordu.

"Hayır gerçekten de otoriteyi, düzeni sağlayacak birine ihtiyacımız var. Zamanlamayı tutturamıyoruz, bir işe bakarken diğeri kaçıyor." Hyunjin başını onaylar şekilde salladı.

"Üstelik daha çok görüşmüş oluruz!" Han'ın dediğine odadakiler güldüler. Hyunjin başı ile onayladı.

"Pekala."

Han ve Felix ellerini çırptıklarında diğer ikili onlara bakmıştı. İlk Minho Hyunjin'in bakışlarını yakalamış, tekrar Han'a dönmüştü, daha sonra Hyunjin Minho'nun bakışlarını fark etmişti.

Hyunjin arabaya bindiklerinde hızla Felix'e sarılmıştı. "Teşekkür ederim." dedi gülümseyerek.

"Birşey değil. Hadi şimdi nereye gidiyoruz?" Hyunjin ayrılıp arabayı çalıştırdı.

"Üçlünün yanına yani okula gidelim diyorum?" Felix başı ile onaylayınca arabayı okula ilerletti.

Minho ister yarın ister 2 gün sonra işe başlamasını söylemişti. Hyunjin ise bir gün dinlenmek istediğini ama ikinci gün işe geleceğini söylemişti. Bunun tek rahat anı olduğunun farkındaydı. Kim işe sürekli ara vererek, bir gün gelip diğer gün gelmeyen birini işe alırdı ki?

Arabayı park edip kemerini çıkardıktan sonra Felix ile arabadan indiler. Öğrenciler bahçeyi doldurmuştu. Bazıları banklarda oturarak kucaklarında ki kitaplar ile ilgileniyordu, bazıları oyun oynuyordu, bazıları ise yanındakilerle sakince konuşarak ilerliyordu.

"Ben ortaokuldayken çok yaramazdım." dedi Hyunjin gülüp. "Annem ile babam sürekli okula gelmek zorunda kalırlardı. Ya birini dövmüş olurdum, ya da dayak yemiş olurdum." İkili gülüp birbirlerine baktılar.

"Ben tam tersiydim. Tek ailemin çağırılma nedeni ya toplantı olurdu, ya da ödev yapmadığım için olurdu. Yine de ailemin okula gelmesini severim." Omuz silkip önünde döndü Felix. "Sanki onlar gelince en üstün benmişim gibi hissederdim."

Karşılarında kendilerine gelen ikiliyi görünce el salladılar. Jin ile Yeongmin yanlarına geldiğinde saçlarını karıştırdı Hyunjin.

"Senin işte olman gerekmiyor muydu?" dedi Yeongmin Hyunjin'in yanında dururken. "İşten ayrıldım. Başka işte çalışacağım." Yeongmin başı ile onayladı.

"Eunha sınıfında mı acaba?"

"Sınıfında olması lazım. Pek sınıfından çıkmıyor o." Hyunjin ilerleyince diğerleri de ilerledi. Hyunjin başını eğip Jin'e baktı. "Senden n'aber?"

"İyi." diye kısa yanıt verdi ve gülümseyip önüne döndü. Okuldan içeriye girdiklerinde zil çalmıştı.

"Aslında öğretmenleriniz ile görüşmek için gelmiştik. Sorun şu ki öğretmenlerinizi tanımıyorum." Yeongmin kendisini takip etmelerini söyleyip önden ilerledi. Jin yavaşça Hyunjin'in yan tarafına geçip ona bir bakış attı. Felix ise kupalara bakıyordu. Çoğu da 1.lik kupasıydı.

Sağ üst koş eşinde Öğretmenler odasında yazan kapının önünde durduklarında tekrar zil çalmıştı. Yeongmin kapıya tıklayıp içeriye girdiğinde Jin abisine baktı. "Sende mi konuşacaksın?" Felix başı ile onaylayıp kolunu kardeşinin omzuna attı. "Derslerini dinliyorsun değil mi?"

"Dinliyorum ama pek birşey anlıyorum denmez. En çok matematik."

"Benim matematiğim her zaman iyiydi. Notlarım hep 70 üzeri olurdu." Hyunjin saçlarını savurunca diğer ikili güldü. "Yardıma ihtiyacın olursa her zaman buradayım." Kapı açılıp Yeongmin ve biri kız diğeri erkek öğretmen çıktı.

"Çocuklar siz derse geçin hadi." Görüşürüz diyerek gittiklerinde öğretmenler diğer ikiliye döndü. Kız olan elini uzatıp kendini tanıttı: "Ben Park Taeyeon. Jin ile Yeongmin'in sınıf öğretmeniyim." İlk Hyunjin elini tutup kendini tanıttı, ardından Felix.

"Ben Eunha'nın sınıf öğretmeni Lee Heachan." Elini uzattığında ikili de elini uzatıp selamlaştılar.

"Sizi şöyle alalım isterseniz." diyerek karşıda ki odayı gösterdi Taeyeon. İkili onaylayıp arkalarından ilerleyip odaya girdiler. Uzun bir masa ve etraflarında sandalyeler, bilgisayar ve projektör vardı. Herkes oturduktan sonra ilk Heachan konuştu.

"Eunha hakkında ilk konuşalım istiyorum. Dersleri gayet iyi derslere de gayet katılıyor." Hyunjin gururla gülümsedi. "Ama insanlarla pek kaynaşmıyor. Fark ettiğim kadarıyla tek arkadaşı var. Onun daha çok kulüp gibi yerlere katılmasını istiyorum. Okul gezilerine bile katılmıyor." Hyunjin kaşlarını çatarak ellerini masanın üzerine koydu.

"Bana gezi hakkında hiç bir şey söylemiyor. Normalde öyle şeyleri çok sever." Felix elini Hyunjin'in koluna koydu.

"Sana masraf çıkarmak istemiyordur." Heachan birşeyler daha söyledikten sonra izin isteyip dersine gitti. Bu sefer Taeyeon anlatmaya Jin ile başladı. Onun ders durumunun iyi olduğunu ama sürekli resim çizdiğini, Yeongmin ile sürekli konuştuğunu ve ödevlerini unuttuğunu söyledi. Felix onunla konuşacağını söylemişti.

Yeongmin'i de anlatırken aynı şeylerden bahsetmişti.

İkili okuldan çıkıp arabaya bindiklerinde Hyunjin yorgun olduğunu söylemiş, Felix'i eve bırakıp kendi evine gitmiş, duş alıp uyumuştu.

Bir daha kardeşleri okuldan geldiğinde uyanmış, daha sonra tekrar uyumuştu.

Çok sıkıcı oldu sanki :(

Klavyeye 'gurur' yazınca emoji olarak gökkuşağı çıkıyor ᕦ😌ᕤ