Forbidden [SB19_KEN]

Chapter Two

𝐋𝐨𝐫𝐚𝐢𝐧𝐧𝐞'𝐬 𝐏𝐨𝐢𝐧𝐭 𝐎𝐟 𝐕𝐢𝐞𝐰
"YEBIN!" Pagtawag ko sa kaibigan ko

Nandito kami ngayon sa Penthouse, sa pinakatuktok mismo

"Ano ba yan!" Reklamo ni Yebin habang palapit sakin "Kailangan mo pa bang sumigaw? Eh ang lapit lapit mo lang naman!" Singit pa niya kaya sinamaan ko siya ng tingin

"Ito na nga aayus na!" At kumamot ito sa batok niya kahit hindi naman yun makati "Ang laki naman ng problema mo sa buhay Lorainne!" At nakita ko kung paano umikot ang mata niya

Mga 360°!

(RIP sa di naka gets!)

"Arayy ko!" Napatalon si Yebin nang kinurot ko ang tagiliran niya

"Kinakausap kita ng maayos Yebin!" Seryuso kong saad

"Tch, kailangan mo pa ba akong kurutin?" Reklamo nito "Ano ba problema mo?"

"Balita ko hiring si Daddy ng new secretary ah?" Tanong ko rito kaya kumunot ang noo ni Yebin

"Ba't mo sakin tinatanong?" Nagtatakang saad ni Yebin "Akala ko ba wala kang pake sa parents mo?" Tanong nito kaya nagiwas ako ng tingin

"Kailan ko ba sinabi yan?" Inosente kong tanong

"Well, kahit di mo sabihin... Alam kong lumalayo na ang loob mo sa kanila Lorainne!" Sagot ni Yebin kaya tumayo ako mula sa inuupuan ko at pumunta sa naglakad papunta sa isang malapad na bintana kung saan halos kitang kita ko na ang kabuohan ng Manila!

"Kung wala silang pake sakin, edi wala akong paki sa kanila" Walang emosyon kong saad at pinagkrus ang dalawang brasi ko habang nakatanaw ako sa bintana

Naramdaman ko ang presensya ni Yebin sa tabi ko at naki tanaw din siya sa bintana

"Ang ganda sa baba noh?" Tanong ko sa kawalan kay Yebin

"Oum..." Tanging sagot ni Yebin "Maswerte ka dahil dito ka nakatira sa mala palasyong bahay na toh!" Dagdag niya

"Aanhin mo ang mala palasyong bahay kung hindi ka naman masaya?" Saka ko tiningnan si Yebin "Oo. Mayaman kami, may sariling building! Puwede kong ma enjoy ang mala prinsesa kong buhay dito!" Saad ko

"Aanhin mo yun lahat kung hindi ka masaya?" Tanong ko sa kawalan

"Money can't buy happiness ikaw nga nila!" Singit ni Yebin sa mga sasabihin ko

"Exactly!" Sang ayon ko

"Alam ko na kung bakit di ka masaya!" Pumapalakpak na saad ni Yebin kaya agad ko siyang tiningnan

"Ano?" Tanong ko rito

"Wala ka kaseng JOWA!" Matigas na saad niya kaya sinamaan ko siya ng tingin

"Hindi ko kailangan nun!" Masungit kong saad "Di ka naman mapapakain ng jowa na yan!"

"Hays, bitter spotted!" Saad ni Yebin sa kawalan "Iwan na muna kita dito Lorainne, may pupuntahan pa ako!" Pamamaalam ni Yebin kaya tumango na lang ako

Nang umalis si Yebin, napag isipan ko din na umalis sa Penthouse na yun.

Nasa lobby na ako ngayon at naglalakad palabas ng building nang biglang may bumangga sakin kaya agad kong tiningnan yun

Hindi tumitingin sa dinadaanan, tch

"Sorry, Miss!" Saad niya at akmang hahawakan ako pero agad akong umiwas

Guwapo sana, kaso tatanga-tanga! How disappointing!

"Hindi ka ba tumitingin sa dinadaanan mo?"

𝐄𝐧𝐝 𝐎𝐟 𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 𝐓𝐰𝐨

DISCLAIMER:
📌 Pure fanfiction only
📌 Don't take it too serious
📌 This story is based on the authors imagination
📌 None of these happenings happened in real world
📌 I don't tolerate of reposting my works. Nakamamatay yan. Kidding!
📌 You can also add/follow me on Facebook Archanian Ji Ah Ajero