"ေဟ်ာင္းက ကြၽန္ေတာ္မထိရက္မကိုင္ရက္တဲ့ လိပ္ျပာေလးလိုမ်ိဳးဘဲ...ထိမိလိုက္တာနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ေဝးရာကိုထြက္သြားတတ္တယ္။"
ဆိုင္တစ္ဆိုင္တြင္ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္လုပ္ေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိေနခဲ့သည္။
"ရားး Kim Sunoo ဆိုင္ကိုခဏၾကည့္ေပးထားဉီး။ ငါအေရးတႀကီး သြားစရာရွိလို႔"
"ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်"
ဆိုင္ရွင္ႀကီးHeeseunfရဲ႕အမိန့္အရ ဆိုင္ကိုေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင့္ေရွာက္ရဉီးေပမည္။
ကင္မ္ေဆာႏူေလးတစ္ေယာက္ လုပ္လက္စအလုပ္ကိုလက္စသက္ကာ စတိုးဆိုင္၏ အဝင္ေပါက္နားတြင္တည္ရွိေသာ ေငြရွင္းေကာင္တာေလးနားသို႔ေျခလွမ္းမ်ားကစဉီးတည္လာသည္။
"ကလင္..ကလင္..."
"10 months cafမွႀကိဳဆိုပါတယ္။"
လူဝင္လာလွ်င္အသိေပးေစလိုေသာ ကိရိယာေလးအား ဆိုင္၏ အဝင္/အထြက္ေပါက္တြင္ တပ္ဆင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ Cafထဲလူဝင္လာသည္ကို ေဆာႏူတစ္ေယာက္သိေနျခင္းျဖစ္သည္။
"ငါးေပါင္မုန့္ ႏွစ္ခုေလာက္နဲ႕ ဆူရွီတစ္ပြဲ"
"အာ ဟုတ္"
လာမွာသည့္သူမွာ ဉီးထုပ္ အမည္းေရာင္ ၊ မ်က္ႏွာေပၚတြင္လဲ တပ္ထားေသာ Maskကလဲအမည္း။ ကုတ္နက္ျပာေရာင္ကိုလဲ ဝတ္ဆင္ထားေသးသည္။ ထို႔အျပင္ အျဖဴေရာင္ေပၚတြင္ အျပာေရာင္အစင္းေလးမ်ားရွိေစေသာ T-shirtေလးအား ဝတ္ထားေသးပါသည္။ေအာက္မွေျခမ်က္စိထိရွည္ေသာ ေဘာင္းဘီအားႏွင့္တကြ ခါးဘက္ ေလးလဲပါေသးပါသည္။ ထိုအျပင္အဆင္မ်ားကို ေဆာႏူေကာင္းေကာင္းမွတ္မိေနပါသည္။ တစ္မ်ိဳးေျပာရရင္ေတာ့ကြာ ဉီးႏွောက္ထဲထိ စြဲေနတဲ့ သူ၏ ပုံစံကိုေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္မိေနသလိုမ်ိဳးေပါ့။
မ်က္ႏွာကိုအုပ္ထားတာဖို႔ ေသခ်ာမျမင္ရေပ။
ဆိုင္ထဲတြင္ ခုံ စားပြဲေတြကလြဲ၍ 23ႏွစ္ဆိုသည့္ ေကာင္ေလးႏွင့္ 20ႏွစ္ဆိုသည့္ေကာင္ေလးတို႔သာရွိေနၾကသည္။
မွာထားတာေတြရၿပီမို႔ ေဆာႏူတစ္ေယာက္ ငါးေပါင္မုန့္ႏွစ္ခုနဲ႕ဆူရွီတစ္ပြဲအား Ni-kiထိုင္ေနေသာ စားပြဲဆီသို႔သြားေရာက္ေပးရွိခဲ့သည္။
