Depo...
Cemal o kadar işkenceye rağmen hâlâ dayanıyordu, ağzından çıkan tek kelime olmamıştı. Devleti hem anası hem de babası bilmişti bugüne kadar, bundan sonra da öyle olacaktı. Mustafa Kemal Atatürk'ün şu sözü dolanıyordu aklında. "Benim naciz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır, ama Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır." O da daima Türkiye Cumhuriyeti'in payidar kalması için elinden geleni yapıyordu, gerekirse ölecekti ama gene de devletin sırrını bu şerefsizlere vermeyecekti. Kaybedecek bir şeyi yoktu ki zaten, ne bir sevgilisi vardı ne de bir ailesi. Arkasından ağlayacak insanların sayısı bir elin parmaklarını geçmezdi. Ali, Arda, ve Bahar'dan başka seveni yoktu zaten.
Ezgi'den...
Ezgi artık her yerde Cemal'i aramaktan bıkıp usanmıştı, bir haftadır peşindeydi ama en ufak bir iz bile yoktu. Bu komiserin kuyruğuna bastığı o kadar adam vardı ki, hangi manyak alıp bir yere kapattı kim bilir. Hepsini tek tek arasa da bir sonuç alır mıydı? O da meçhul ya. Tek bildiği neden nasıl sormadan adamı bulup Rıza Müdür ve ekibine teslim etmekti, Cemal’i tek başına aramak Ezgi'ye göre biraz yanlış olsa da işini hakkıyla yapmak için elinden geleni yapıyordu. Aldığı emri bir an önce yerine getirip tekrar geri dönmek için sabırsızlanıyordu, İstanbul ona göre fazla olaylıydı. O daha sakin ve sessiz yerler seviyordu belki sadece kaçıyordu.
Merkez...
Ali hâlâ kardeşinin bulunamamış olmasına çok şaşırıyordu, onlar Rıza babanın ekibiydi, söz de onlardan sadece bir uçan birde kaçan kurtulurdu. Hatta kaçanın bile kurtulamadığını çoğu kez ispatlamışlardı, Arda Engin'e doğru dönerek konuşmaya başladı "Cemal’i oradan alamayacaksak biz neden yaşıyoruz müdürüm?" Engin başını kaldırıp Arda'ya baktı "Cemal’i oradan alacağız kardeşim inanın buna" Bu sırada herkesin gözü tek bir noktaya takılı kaldı karşıda gördükleri ise Emre'den başkası değildi Emre uzun boylu yakışıklı kendi halinde kimseye zararı olmayan bir insandı Emre ekibin yanına gelerek Rıza babanın odasını sordu Arda Emre'ye dönerek "arkana dön tam karşında" Emre Rıza'nın odasına girdi konuştuktan sonra geldiler Rıza konuşmaya başladı "çocuklar bu yeni mesai arkadaşımız Emre tanışın kaynaşın iki gün sonra devriye'de berabersiniz" Ali Cemal'in yerine birinin alınmasını kaldıramıyordu Ali son derece kısık sesle "bir sen eksiktin zaten artık başımız göğe erer" Emre Ali'ye baktı "komiser'im sizi anlıyorum, fakat Cemal komiser'in kaybolmasından ben sorumlu değilim. Ekibin ve kendi dikkatsizliği sonucu altı aydır esir" Ali Emre'ye ters bir bakış attı "sen ne anlatıyorsun lan bana benim kardeşim orada ölüyor belki de" Emre derin bir nefes aldı "ben Cemal komiser'i tanımam bile komiser'im ama bildiğim kadarıyla çok iyi bir istihbaratçıymış" Arda Emre'ye dönerek "Cemal sadece öyle bir şey ifade etmiyor bizim için"
Depo...
Botan Cemal'e yaklaştı "nasılsın komiser" Cemal gözlerini açtığı gibi Botana kafayı geçirdi "iyiyim sen nasılsın şerefsiz" Botan yerden kalktı Cemal gülerek baktı Botan Cemal'e elektirik verdi "bana bak komiser akıllı dur beni sinirlendirmek istemezsin" Cemal kemiklerindeki acıya rağmen kahkaha attı "sinirlenirsen ne olur şerefsiz" Botan Cemal'e sert bir yumruk attı "sana sus dedikçe neden damarıma basıyorsun" Cemal başını yukarı kaldırdı Botan'ın gözlerine bakıp güldü "en fazla vurursun ölürüm kaybedecek neyim var ki" Botan şaşkınca baktı "siz hiç ölümden korkmaz mısınız" Cemal zorla gözlerini açtı "bizim Allah'tan başka kimseden korkumuz yok şerefsiz" Botan Cemal'in dediklerinden biraz etkilenmişti
Ezgi'den...
Ezgi Şırnak'ta ki müdürüne rapor veriyordu "evet müdürüm henüz hiçbir iz yok" müdürü yarı şaşkın yarı üzgün bir sesle konuştu "Cemal Şahin bu ülke için çok önemli bir adam o adam çok iyi bir istihbaratçı" Ezgi'nin sesine yansıyan çaresizliğin tek çaresi Cemal'i kurtarmaktı "merak etmeyin müdürüm eninde sonunda bulucam onu size iyi haberi vereceğim" Ezgi konuşmayı daha fazla uzatmadan telefonu kapattı
Merkez...
Aniden gelen telsiz sesiyle bütün ekip yerinden sıçradı "polenezköy ormanında otuz yaşlarında uzun boylu esmer bir erkek cesedi bulundu yakın ekiplerin acil intikali bekleniyor" Ali gözlerinden akan yaşlara engel olamadı Arda Ali'ye doğru dönerek bakakaldı Cemal'i tanıyan herkes dumura uğramış gibi bakıyordu bu eşkal Cemal'e çok benziyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tutsak
Фанфик"4540 merkez bilinen yere acil destek" bu cümleyi her duyduğumda, içimi bir korku kaplıyordu. Bu gün de öyle oldu, bu sefer sebebi başkaydı. Cemal komiser'in kaçırılma ihbarı... Bahar komiser'im başta olmak üzere, bütün ekip telaşlıydı. haklı olarak...
