9.Bölüm Önsezi🌘

645 16 1
                                    

Uzun uzun upuzun zaman sonra.

HONOUR'dan

Bugün bebeğim için bir süpriz ayarlamaya çalışıyordum, yumuçak oyuncakları sevdiğini biliyordum. Ona çok güzel bir araba almıştım ama önce oyuncaklarını vericektim asıl süprizi ise garajda arabasını gördüğü zaman alıcaktı.

Mutfakta bar sandalyesinde oturmuş bunları ayarlamaya çalışırken dareni gördüm, geliyordu ama gözleri boş balıyordu sonrasın da elini başına götürdü ve yere düşmeye başladı o an tek yapabildiğim bağırarak ona koşmak oldu.

- Sevgilim!!

1 SAAT SONRA

Neredeyse 45 dakika boyunca onu izliyordum, öğrenmişti, benden korkuyordu veya korkmuyordu bilmiyordum. Tek bişdiğimuyandığı an benden kaçmak istiycekti.

DAREN den

Başımın ağrısı ile gözlerimi açmaya çalıştım hava kararmaya başlamıştı bile, ellerimi yumruk yapıp gözlerime götürüp kaşımaya başladım.

- Yeter gözünü çıkartıcaksın.

Allahım bu ses evet evet honour karşımda ki koltukta bana bakıyordu. Yukardakileri gördüğü belliydi karanlık olmasına rağmen gözlerinde ki o tehlikeyi görebiliyordum. Kalkmak istediğim zaman tek yaptığım kolumu oynata bilmek oldu ayaklarımı oynatamıyordum, gözlerim dolu dolu ona baktım.

- A..ayaklarıma naptın neden hareket edemiyorum.

Eliyle düğmeye basarak etrafın aydınlanmasını sağladı. Gözlerim karanlığa alışınca hafifte olsa ışık olması dolu olan gözlerimden 1,2 damla akmasına sebep oldu.

- Şşh meleğim, güzelim ağlama geçicek 10 dakikaya bak bana ağlayıpta canımı acıtma benim.

- Ben eve gitmek istiyorum.

- Evindesin zaten kelebeğim.

- Hayır senden uzağa gitmek istiyorum.

- ASLA DUYDUN MU asla benden gidemezsin bunu o küçük kafana soksan iyi edersin yavrum yoksa s..

- YOKSA NE BENİDE Mİ ODALARA KAPATIRSIN.

Ona ilk defa bağırmıştım ondan korkuyordum ama bana bağırılmasını sevmiyordum. Boynunda beliren damarlardan sinirli olduğunu biliyordum ama suratı ise farklı bakıyordu bana gülüyordu. Kollarını iki yanıma koyarak suratıma iyice yaklaştı.

- işte benim kızım.

Dudaklarıma minik bir öpücük kondurarak uzaklaştı benden.

- Biraz bekle güzelim hemen geliyorum.

Elinde ki su ile yanıma geldiğinde bardağı elüme verip yanıma oturdu.

- Ben şimdi anlatıcam güzelim sen de ben lafımı bitirine kadar beni kesmeden dinliyceksin anlaştık mı.

Kafamı hızlıca aşağı yukarı salladım.

- Evet o adam senin abin ama hatırlamaman gayet normal güzelim. Aranızda 9 yaş fark vardı o daha yeni liseye geçmişti, bir gün abin bir çocuk ile kavga ederken çocuk öldü tabi sizinkiler o korku ile ne yapıcaklarını bilemediler, babam ile baban tanıştığından bizim aile gücümüzü biliyorlardı baban babamla konuştu ve abin babamın yanında göreve başladı zaman zaman babamın emri ile adam dahi öldürdü. Babam öldükten sonra ise ben geçtim ve abin benim korumalığımı yapmaya başladı. Fakat kız kardeşim ile en başından beri yakın olmaları gözümden kaçmamıştı, en sonunda ikiside cesaretlerini toplayıp gelip karşıma anlattılar sonrası ise senin bildiğin gibi kelebeğim.

Anlatırken onu kesmemiş dinlemiştim evet abimi bilmiyordum ama küçükken hep yanımda olan bir erkek çocuğu hatırlıyordum.

- Ama bu onu kilitli tutman anlamına gelmiyor o anlattı onun suçu yokmuş ki.

- Var meleğim o gün kardeşimi yanlız bırakmasaydı bunlar olmıycaktı.

- Peki o hala burda mı.

Sorum ile elleri gerilip yumruk halini aldı.

- Hayır, kaçtı.

Şaşırmamıştım o gün belki benim yanıma gelmeyip onu dövseydi kaçmazdı ama sırf ben korkmayayım diye benim yanıma gelmişti. Geçen sürelerin ardından ayaklarımı hissetmeye başlamıştım, yavaşça yerimden kalkıp oda ma gitmek istiyordum, uyumak istiyordum.

- Nereye meleğim.

- Bırak elimi odama çıkıcam.

- Bana emir verme bir daha!

- Bırak elimi canım acıyor.

Kolumda ki elinin baskısı azalsa da bırakmamıştı.

- SANA BANA EMİR VERME DEDİM DEMİ.

- Honour lütfen b...bırak.

Sonlara doğru gücüm kalmamıştı gözlerimde ki yaşlar akmaya başlamıştı bile. Kolumda ki elinin baskısı azalır azalmaz odama çıkıp yatağa yatmıştım en azından biraz uyusam iyi gelirdi kafam dağılır dı. Önce banyodaki işlerimi halledip geceliğimi giyerek yatağa ilerleyip yattım beynimde ise düşündüğüm tek şey yarın bu evden kaçmam gerektiğiydi.

 Önce banyodaki işlerimi halledip geceliğimi giyerek yatağa ilerleyip yattım beynimde ise düşündüğüm tek şey yarın bu evden kaçmam gerektiğiydi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 13, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

MİNİK KELEBEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin