JUST LOOK AT THE SKY

JLATS CHAPTER SIX

After 1 year

Mabilis akong nag bihis at nag ayos patungo sana sa airport, dahil late na ako, baka maiwan pa ako ng eroplano. Halos hindi ko na maayos ang mga gamit ko dahil sa Pag mamadali. Pag kababa ko sa hagdan ay agad kong nakita ang anak ko
Na naka busangot habang naka upo sa sofa. Nakasuot lamang ito ng pink na dress at white headband. Agad naman akong lumapit dito.

"Baby, I have to go" sabi ko bago sya hinalikan sa kanyang noo.

" Your leaving again" sabi nito saka ngumuso, kaya napangiti na lang ako.

" I'm sorry baby, but I need to work for you, for your future, okay, I'm sorry, I promise that, when I come home, I will buy you something, what do you want?" sabi ko rito saka ko hinaplos ang kanyang pisngi.

" Mom, kaylan ko makikita si dady?"

" Hey his not your Dady!”

Brix, don't do that again!  Awat ko sa anak Kong suplado.

Mommy, come on it's been a long time, I want to see him.

Agad naman akong napalunok sa tanong nito, saka tumingin sa aking relo. At hindi nag abalang sagutin ang tanong nyang pa ulit ulit, at pa ulit ulit kong iniiwasan.

" I'm sorry baby, but I have to go, I'm super late na" sabi ko saka siya hinalikan sa kanyang pisngi.

Pero palabas na Sana ako ng bahay ng humarang si Brix.

" Brix, I really need to go”

But mommy, you promise to me that you will take me.

Not now okay, I'm sorry, pero promise is a promise, samahan mo muna yung Kapatid mo okay.

Mommy!

Come on son, if you don't want me to get mad at you, you need to take care of your twin sister, ilang months pa lang kayong nag kasama, ganyan na Ang pinapakita mo.

She's not my twin sister!  He said, then he roll he's eye's.

Don't roll your eyes again okay, that's bad. You need to listen to me  son.

As if I have a choice.

Napa iling na lamang ako sa inasta ng panganay ko na nag Mana talaga sa ama.

Ng maka pag pa alam na ako sa mga ito ay mabilis na akong nag tungo sa airport.

Pagkarating ko doon ay agad na akong pumasok sa eroplano.

" Hay nako Brianna, bakit ngayon ka lang?" bungad sa akin ng kaibigan ko, kaya nilagpasan ko na lang ito.

" Sorry, ayaw mag pa iwan ng baby ko" sabi ko saka inayos ang mga gamit, maya maya lang ay pumasok na ang mga pasahero, kaya agad akong ngumiti sa kanila at inalalayan sila patungo sa kanilang mga upuan.

Bes Balita ko gwapo yung captain.

Naka ngiting sabi ng kaibigan ko kaya napa iling na lang ako.

Lahat naman yata ng nakasama nating captain ay gwapo na sayo.

Silly HAHAHAH.

Good morning everyone, this is captain Castillano speaking" agad akong napatigil Sa pakikipag asaran sa aking kaibigan at parang Napako ako sa aking kinatatayuan ng marinig ko ang tinig na iyon, ang tinig na matagal ko ng hindi naririnig, ang tinig ng lalakeng lubos kung minahal, at higit sa lahat ang tinig ng ama ng anak ko,syet bakit ngayon pa, bakit siya pa.

Hindi ko na narinig ang iba pa niyang sinabi dahil nakatulala lang ako sa kawalan, saka lang ako nagising ng hilain ako ng isa sa mga kasamahan namin pa upo, at siya na mismo ang nag suot sa akin ng seatbelt.