Sensiz Olmaz||Tamamlandı||

Korku

Satır aralarında yorumlarınızı bekliyor olacağım.:)

*****

4 Kasım 2021

Kurt, hışımla yanımdan geçip gittiğinde onu tutma fırsatım bile olmamıştı.

"Senin burada ne işin var?!" arkamı hızla döndüğümde Kurt çoktan Gurur'un yakasına yapışmıştı.

"Abi, yapma lütfen." Dilay'ın korku dolu sesi ellerinin kasılmasına sebep olduğunda ikisi de birbirlerinin gözlerine bir şey demeden baktı.

"Kurt, bırak artık!" dedim uyarı dolu sesimle.

Elini bir süre sonra çektiğinde ceketini düzeltip silkelendi. "Çık odadan!" dedi Kurt sert sesiyle ve bakışlarını Gurur'un üzerine dikmeye devam etti.

Gurur derin nefes aldı.

"Hayır." afallamama sebep olan cevabı karşısında Dilay da şaşırarak Gurur'a bakmıştı.

"Hayır?" dedi Kurt sorarcasına. "Ne demek hayır?"

"Şimdiye kadar sana karşılık vermedim. Bu Dilay'a ve Mihrişah'a olan saygımdan dolayıydı... Bırakta şimdi bu mutluluğu beraber yaşayalım."

"Sen kimsin tam olarak? Benim ailem misin? Sen sadece dış k-"

"Sevgilim!" Dilay'ın aniden Kurt'un sözünü kesmesine karşı hepimiz şaşkınlık içinde kalmıştık.

"Sevgilin?" Kurt'un ses tonuyla ürperdiğimde Gurur, Dilay'ın gerçeği söylemesini beklemediği için hala üzerindeki şaşkınlığı atamamıştı.

"Abi..." Dilay, Kurt'un bakışları nasılsa hızla gözlerini kucağına indirdi. Gurur kendine geldiğinde yan gözle Dilay'a bakıp yanına geçti ve kararlı gözlerle Kurt'a baktı.

"Dilay'ı seviyorum..." boğazını temizledi. "Ona çok aşığım."

Kurt'un tepkisini görmek için Dilay'ın diğer tarafına geçip oturduğumda ellerimi destek vermek istercesine elinin üzerine koydum.

"Seviyorsun? Aşıksın?" Kurt, Gurur'un söylediklerini zar zor idrak ediyordu sanırım.

"Ne zamandan beri?" dedi Kurt zorlukla. "Üç yıl oldu."

"Abi..." Dilay, başını kaldırıp Kurt'un gözlerine baktı. "Sana söylemediğim için özür dilerim."

"Dileme." Kurt bana baktı ve ardından Dilay'a çevirdi bakışlarını. "Birbirinizi sevdiğiniz için size kızmıyorum."

Hepimiz bu cevabı beklemediğimiz için afallarken Dilay üzerindeki şaşkınlığı atıp konuştu.

"Gerçekten mi?"

Kurt başını salladı.

"Ama..." gözleri Gurur'a döndü. "O kadar adam varken onu mu buldun?" gözlerinde küçümseyici ifadeyi gördüğümde göz devirdim.

Aslında Kurt bir nevi onların aşkını kabul etmişti ve bu onun ördüğü duvardaki yıkımın son toz bulutuydu.

"Ne yani senin gibi dengesiz bir herif mi bulsaydı?" Kurt bana öyle bir baktı ki dudağımı dişleyip tatlı tatlı kirpiklerimi kırpıştırdım ve ona baktım.