Min Ho POV
"Take a bath at magayos ka na ng sarili mo pagkatapos bumaba ka dito ng maggamot natin
yang pasa mo." ani ni Dad sakin
"Hindi dad.I'll wait,gusto ko malaman kung anong lagay niya."
"Super concern ha." Ngumingiting sabi ni Dad sakin.
Hindi nalang ako kumibo at umupo nalang sa sofa at tahimik na nagantay.
Masyado na ba ako halata?Okay I'll calm myself,but I can't help it.
Lumipas ang dalawang oras naiinip na ako ang tagal naman.
"Dad wala pa bang balita kay emotionless girl?" nagaalalang tanung ko habang pabalik balik na naglalakad at nagiisip kung ano ng nangyari kay emotionless girl.
"Easy lang son..pwede umupo ka nalang dyan at maghintay.Katulad nga ng sinabi ko sayo hindi siya pababayaan ng kababata niya,kaya ikalma mo ang sarili mo.Okay?"
"Ang tagal naman po kasi.. baka kung ano nang nangyari sa kanya dun sa ospital?Baka balikan uli siya nung mga nakaaway namin dati?Dad hindi siya safe kung siya lang magisa kaya nagaalala ako,ayokong maulit yung nangyari last time."
"Hindi yan..may iniwan akong tauhan natin dun,kaya wag ka magalala dyan,dinaig mo pa magulang niya sa pagaalala "
Min Ho...Chill lang... okay..wew!
"Chairman nandito na po si Ken" sabi ng butler namin.
"Papasukin mo."
"May balita na ba dun sa batang pinasusundan ko sa inyo?" agad na tanong ni Dad.
Na agad ko namang ikinahinto sa paglalakad ng pabalik balik.Natuon ang atensyon ko sa lalaking inutusan pala ni Dad para bantayan si emotionless girl.
"Meron na po...sa ngayon pinasusundan ko pa din po siya. Kaya po siya dinala sa ospital dahil hinimatay daw po siya, ang dahilan daw ay stress at pagod.Yung lalaking nagdala sa kanya sa ospital ay tauhan po ng mga Valdez.Hindi din po nagtagal sa pagbisita yung bata at umalis din.Sinigurado po ng batang lalaki na magiging maayos siya bago ito umalis,nagiwan po ito ng mga damit at pagkain sa kwarto ng babae. Nagpahintay rin po ng taxi para ihatid ito pauwi. At para masiguro siyang makakauwi ng ligtas ay patuloy na nakabantay ang mga tauhan nila sa ospital. " ulat ng tauhan ni Dad.
Buti naman at umalis din naman agad at naiintindihan niya ang salitang hindi na siya kilala ni emotionless girl at ayaw na siya nitong makita.Dumistansya ka na Valdez dahil ayaw ka na niya makita pa.
"Kamusta naman na siya?Nagkamalay na ba?"
"Sa ngayon po nagkamalay na at agad din pong umalis ng ospital."
"Ha? bakit? " may paggalang tono na tanung ni Dad.
"Umalis po siya ng hindi dala ang mga bigay ng batang Valdez at nagtuloy lang sa paglalakad, tulad ng ginawa nya, bago pa man siya mapunta sa ospital.Sa kasalukuyan pinasusundan ko pa din po siya at patuloy na pinasusubaybayan sa mga tauhan po natin. "
Buti naman..kahit gustuhin ko man na ako nalang ang magbantay,hindi pwede dahil alam kong makakadagdag lang ako ng sakit ng ulo sa kanya dahil ayaw niya ng may nagaalala sa kanya.Ayaw niyang may sumusunod sa kanya at ayaw niya ng mapalapit sa iba.
"Okay cge. Ituloy niyo lang yan.Pag may nangyari sabihin mo agad sakin." sabi ni Dad sa tauhan niya.Tumango naman ito at umalis na.
"Hindi naman halata sa batang babaeng yun na ayaw niya ng tulong. Nahimatay na't lahat maglalakad pa din siya.Tsk Tsk! Kung tayo pala nandun,baka hindi niya tayo pansinin?"
"Baka nga Dad.."
Baka nga thank you lang, tapos aalis na naman siya.
"She has a strong personality, ayaw niya ng may tumulong sa kanya kahit pa nahihirapan na siya.And ayaw niyang nagmumukhang kawawa.Mataas yung pride niya."
Tama si Dad,ganyan din tingin ko sa kanya.But there is a reason behind it. Dahil hindi naman siya magiging ganyan kung wala siyang pinagdaanan.
BINABASA MO ANG
My Childhood Rival (UNDER REVISION)
RomanceIsang batang babaeng sumubok sa lakas at kakayahan ko. Naglakas ng loob para tapatan ako. Siya ba ang nakapagpabago sa akin??? O pareho naming na bago ang isa't isa ??? Nagsimula sa pagyayabang. Sinundan ng paghahamon... Nagtuloy sa kompetisyon.. Ha...
