2. BÖLÜM: "KAHRETSİN"

47 3 0
                                    

Caddede boş boş adımlarla ilerliyordum. Amansızca yere odaklanmıştım. Diana nereye gitmişti ? Tek dileğim şuan onun yanında olabilmekti. Belki yakışıklı olmayabilirdim ama hayır hayır yakışıklıyım ! Dikkat çekecek kadar yakışıklı. Diana eski eşime çok benziyordu. Eşimin ölümünden sonra kendimi kaybettim. Ogün aklıma geldikce çıldırıyorum o silah hayır sus ! Eski eşimin ölüm sebebi çok güzeldi çok seveni vardı ve en önemlisi bana aitdi. Hayır bana ait olsaydı kafasına sıkıp gitmezdi sus ! Deme öyle vardı bi nedeni ama benden nasıl sakladı ben ben onun ben onun hiçbişeyiydim sus ! O öldü hayır o ölmedi evet evet öldü benim yüzüme gözlerimin önünde soğuk bedeni yıkıldı. O çok güçlü bir kadındı bu kadar çabuk pes etmemeliydi. Sus Marvin o gitti seni yalnızlığa terk etti sus . Korktu ne korkması o güçlüydü. Marvin kes sesini o artık yok Diana nerde evinin önüne gitmeliyim. Sakin adımlarla Diana'nın evine ilerledim. Diana lütfen evde ol. Diana benim olmalıydı onu gerçekten seviyordum. Lanet olsun arabası burda değil. Artık kendimi tanıtmalıydım. Çicekciye gidip güzel bir çicek beğendim. Pembe yanakları gibi güzel bi çicek. Kokusu onu andırıyordu. Çiceğin üzerine not yazdım. "Gizli bi hayran" umarım korkmaz. Evin adresini verdim ve saat 9 da gönderilmesini istedim. Evime geçip biraz atıştırdım kafamı pencereye yaslayıp kapıyı gözetledim. Çicekci çocuk geliyordu. Diana evde olmalıydı. Arabası ordaydı ama. Çicekci cocuk kapıyı çaldı. 2 dakika sonra bir adam çıktı. Kahretsin ! Adam sinirli bi şekilde içeri girdi. Tanrım Dianaya birşey yapmasın. Evdeki bağrışmaların sesi geliyordu. Bi neden bulup Diananın evine dohğru yürüdüm. Tam kapıyı çalacaktım calmadan açıldı karşım kaslı bir adam duruyordu. Saçları kumral hafif dağınık. Sinirli bi şekilde bana dönüp
"Ne var " gözlerim Dianayı arıyor fakat göremiyor yoksa bu adam ona sus ! Kimse Dianaya zarar veremez sus. Adam ısrarlı bi şekilde " Ne istiyorsun" dedi fakat cevap vermeden ordan uzaklaştım. Arkamdan küfür hakaret ediyordu ama dinlemiyordum. Diananın iyi olduğuna emin olmam lazım. Aramalıydım evet evet. Telefonumu elime aldığımda titreyen elimi farkettim. Hemen Diananın numarasını aradım. Çalıyor çalıyor açan yok. Tam kapatacaktım tatlı bir ses geldi içimde hissettim derinlerde çok derinlerde o iyiydi. "Alo" cevap vermedim bir süre sesin güzelliğini dinledim. Suratıma kapanan telefonla kendime geldim. İyiydi sesi hey telefonum çalıyor fakat gizli numara ? Telefonu açtım lakin cevap vermedim. Az önceki adamdı bu sesini nerde olsam tanırdım evet oydu. Bağırmasıyal telefonum inliyordu. Tanrım telefon sapıklığı yapmıyordum. Evime gidip yatağıma uzandım. Mutlu olabilirdik. Ama beni tanısaydı onu mutlu edebilirim hala şansım var. Onun tüm güzelliği içimdeki karanlığı aydınlatmaaya yeterdi. Ama o başkasıyla ve onunla mutlu hayır değil evet evet mutlu bugünde böyle geçti Marvin bugünde..

Sabah erkenden kalkıp Diananın evini gözetledim. Sanırım daha uyanmamıştı. Fırsattan istifade kahvaltımı ettim. O olsaydı bana yemek hazırlardı hayır ben ona. Elime bir kahve alıp camın kenarına sandalye çekip oturdum. İçerisi gerçekten soğuktu ve kahvem ısıtmıyordu. O elimi tutsa tüm dünyam ısınırdı benim. Ama başkasının elleri başkasıbın gözlerinde kayboldu o hayır sus Diana sevmiyor başkasını evet evet seviyor sus. Diana evet gördüm onu görsüğümde hissettiğim duyguları daha önce hissettiniz mi bilmiyorum ama ben heyecandan kendimi kaybediyorum. O siyah saçları karanlığımı temsil ediyordu simsiyah. Hayır Diana o adam orda olmasın. Kavgalı bir şekilde adam evden çıktı. Ayrılmış olabilirler öyle değil mi ? Olabilirler evet belki şansım yağver gider. Çicekciyi arayıp aynı çicekten aöyledim üzerine ise "Karanlığıma Işık Olur Musun ?" yazdırdım. Diananın tepkisini çok merak ediyordum. Yarım saat sonra çicekci çocuk Diananın kapısını çaldı. Diana çok gecmeden kapıyı araladı. Çiceği eline aldı ve gülümsedi inanmıyorum hoşlandı. Cebinden telefonunu çıkarıp birini aradı. Hayır o adamın yolladığını sanıyor hayır ben yolladım ben ! Diana o adamın yollamadığını öğrenmiş olmalı ki yüzü düştü. Hemen dışarı çıktım. Bi oyuncakcıya gidip 5 tane ayıcık aldım ardından kırtasiyeden kalpli kağıtlar ve kalemler aldım. Eve dönerken Diana evinden çıkıyordu. Komşusu olduğum icin bana selam verdi. Kalbim sanki uçmuş gibiydim. Evime hızlıca gidip ayıcıkları çıkardım. Her ayıcığa yazılar yazdım. İlk ayıcığa "Seni Seviyorum" yazıp yapıştırdım. İkinci ayıcığa "Benim Olur Musun?" yazıp yapıştırdım. Diğer ayıcıklara "Yakında karşına çıkacağım" yazdım bir kaç cikolata alıp Diananın kapısının önüne gittim. Kimsenin görmemesi lazımdım ayıcıkları kapıya yasladım. Çikolatarı kucaklarına bırakıp kaçtım. Sandalyemi çekip Dianayı bekledim. O gelen Diana değildi o adamdı hayır ne yapıyor bu ? Bırak ayıları bırak! Benim olduğum pencereye dönüp bana baktı. Ve ayıcıkları çöpe attı Kahretsin beni biliyor.!

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 01, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

DELİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin