DEVRİM

13.Bölüm

(Bu bölümden itibaren yaşlar tanıtımdaki gibi. Her karakter asıl yaşında şuanda. Yani hepsi büyüdü)

Devrim'den Devam:

Ateş
-Bu kaçıncı okul oldu. Napıyorsunuz siz böyle!

Rüzgar
-Şu halinizle bakın bir, siz hiç akıllanmayacak mısınız!

Onur
-Hanfendi ve beyfendiye bak ya. Okul yetiştiremiyoruz adamlara.

Atlas'la oturduğumuz yerden başımızı hiç kaldırmadan halı desenlerini inceliyorduk.

Şuan azar işitmekle meşguldük ikimizde.

Sebebi ise okulda bir kavgaya karışıp sonucunda da atılmamızdı.

İşin kötüsü bu atıldığımız 4. okuldu.

Can abi
-Bu seferkinin sebebi ney acaba? Meraktan soruyorum tamamıyla

Can abiden gelen soruyla Atlas çenesini sıkıp başını kaldırdı.
-O dövdüğümüz piçler uygunsuz tekliflerde bulunuyordu Devrim'e karşı.

-NEE!

Toplu gelen bağırışmayla dudağımı ısırdım. Atlas keşke söylemese miydin ya.

Toprak abim kendini sakin tutmaya çalışarak
-Lütfen o tekliflerin ders çalışma teklifi olduğunu söyle bana Atlas. Yoksa gider öldürürüm o piçleri.

Şuan hepsi barut gibi duruyordu.

Bu sinirli hâlleri gerilmemi sağlarken Atlas yavaşça elimi tutup sıktı. Sakin ol demekti bu.
Elleri ellerimi sakinleştirircesine okşarken yüz ifadesi değişmemişti. Aksine o anları hatırlamış gibi daha da sertleşmişti.

-Eğer öyle söylersem yalan söylemiş olurum Toprak abi!

Hepsinin gözleri sinirden kararırken yutkundum.

Baran
-HANGİ OROSPU ÇOCUKLARI ONLAR. HEMEN GÖSTERİN!!

Onur
-HANGİ BEYİNSİZ YÜREK YEDİ LAN. O TEKLİFTE BULUNAN AĞIZLARINI BÜZERİM ONLARIN!

Ortamdaki gerilim ve sinir gittikçe artarken araya girdim hemen. Yoksa bu manyaklar gider öldürmeye çalışırlardı çocukları.

-Ayy abiler bir durun ya. Vallahi boğazınızı bıraktınız bağırırken. Bir sakin olun. Hem biz okuldan onları dövdüğümüz için atıldık ya hani. Yani biz verdik derslerini.

Atlas
-Devrim haklı abiler. Merak etmeyin ağız burun bırakmadım o piçlerde. Hepsini birden elden geçirdim ben.

Bunun üzerine sinirleri biraz daha yatışmış olacak ki sakinlemişlerdi.

Ateş abim yanımdaki boş yere oturup tek kolunu omzuma atıp beni kendine çekti ve saçıma bir öpücük kondurdu.

-Güzelim benim. Böyle kendini koruman, birbirinize sahip çıkmanız çok güzel. Seni rahatsız eden olursa asla dersini vermekten çekinme böyle. Kır ağızlarını burunlarını şerefsizlerin. Biz hep arkandayız unutma.

Yüzümde bir gülümseme oluşurken ben de abimin yanağından öptüm.

Abilerim her daim yanımda olsa da bana dövüşmeyi öğretmişlerdi. Eğer birgün yanımda olamazlarsa kimseye muhtaç olmadan kendimi en iyi şekilde koruyabilmemi istemişlerdi.

Bana öğretirken de kimsenin canını yakmasına izin verme. Canını sıkanın canını sık. Cam gibi ol, seni kıranı sen de kes. Asla da üzülme demişlerdi.