Het was niet de bedoeling

Hoofdstuk 4

De gijzelaar had onder tussen onze tassen af gepakt dat we niet onze mobieltjes konden pakken.
Toen mijn mobiel af ging. Riep hij:" Wie is dat, wiens zijn mobiel." Ik hield me stil en zei zachtjes tegen Melissa: " dat is vast mijn moeder die is vast bezorgt. Ik hoop dat ze de politie belt."

"Ze neemt niet op." Zei mijn moeder tegen mijn vader. "Als ze vanavond echt niet thuis is ga ik naar de politie." Riep ze naar mijn vader waar op hij antwoorde:" Is dat niet wat overdreven meschien is ze gewoon bij Melissa en is ze het vergeten te vertellen." Zei hij tegen haar.
Nee, dat doet ze nooit. Ik ben gewoon bezorgt!!" Riep ze met tranen in haar ogen.

De avond brak aan en ik was onder tussen in slaap gevallen.

Ondertussen belde mijn moeder de politie. "Hallo, ik wil graag mijn dochter als vermist opgeven." Zei ze tegen de politie. "Hallo, waarom wilt u haar opgeven als vermist?" Zei hij rustig. "Nou, ze kwam vanmiddag niet meer thuis en als ze naar huis gaat of ergens naar toe gaat stuurt ze me altijd een berichtje en dat deed ze vandaag niet." "Oke, dus ze is van af van middag vermist?
waar op mijn moeder antwoorde:" ja." "Nou, mevrouw we kunnen u dochter pas na 24 uur gaan zoeken." "Oke." Zei mijn moeder verdrietig.