Mijn moeder had onder tussen op Facebook een melding gezet. Hij was al meer dan 600 keer gedeeld en had al meer dan 11 duizend likes.
De griezel was onder tussen weer bij mij. Hij had deze keer een doos mee. Ik kon snel zien dat daar mobieltjes in zaten. Die legte hij in het kamertje achter het glas. Die mobieltjes waren vast van alle anderen mensen. De griezel zei toen hij weer bij de deur stond: ik kom over een uur terug en dat uur ga je nog lang herinneren! En hij loopt lachend weg.
Toen hij weg was. Begon ik zo te wiebelen dat ik wat vooruit kwam. Toen ik uit eindelijk bij het dat raam was ging ik staan zo goed mogelijk, want dat is best lastig als je op een stoel zit. En ik sloeg de ruit in met de poten. Ik kon nog een scherf pakken van het ruit waardoor ik eindelijk vrij was. Ik pakte mijn telefoon, maar ik wist mijn code niet meer vast door al dat slaap spul. Maar na een maar minuten wist ik hem weer. Ik belde meteen mijn moeder. Die was natuurlijk heel erg ongerust. "OMG lieverd ben jij dat. Waar ben je?! Gaat het goed?!
Mam mam! Ik ben het! Ik word vast gehouden door een of andere griezel. Help me! Bel alsjeblieft de politie! Ze zei: is goed meis ik ge ik meteen doen. Ik mis je zo. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik wil je terug! Maar is goed ik bel de politie. Kom snel terug.
Ik hing op en keek nog eens goed in de ruimte. En zag opeens een sluitel. Naar mee kan ik weg. Ik maakt het slot open en kom in een open ruimte.
Ik heb al een tijdje niet meer geschreven. Maar deze week of volgende week is het boek klaar denk ik.
JE LEEST
Het was niet de bedoeling
Gizem / GerilimDie week was een hele saaie. Ik hoefde alleen nog vrijdag. De vrijdag ochtend was altijd het prettigst voor mij. Het toezicht op het weekend en op mijn vriendje. Vandaag had ik een toets op school van wiskunde, maar omdat ik een week geleden een lon...
