-Adios- Dazai x Fem!Reader

VII

Kız eski anılarını tekrar gözünün önünden geçirdikten sonra derin bir nefes verdi.

"Kahretsin!"

Yavaşça bir ağacın altına oturdu. Başını ovuşturmaya devam ederken yaşlı bir adam önünden geçti.

"Onu tanıyor muyum? Muhtemelen hayır."

Yaşlı adam kıza şaşkın bir şekilde baktıktan sonra şaşkın yüzü bu sefer kıza iğrenir bir şekle dönmüştü.

-Bu o! Bu o lanet kız! Tanıyorum onu, nerde görsem tanırım. Seni fahişe!

Yaşlı adam o kadar bağırıyordu ki herkes yanına geliyordu.

Ama kız hepsinden hızlı davranıp adamı susturmaya çalıştı.

-Ne dediğinizi bilmiyorum. Bayım lütfen sessiz olur musunuz? Sanırım beni birisiyle karıştırdınız.

"Kahretsin."

Kalabalık adamın yanına varmıştı ama adamın kafasının yerinde olmadığını düşündüler.

Adam hala haykırıyordu.

-Sendin o! Sen!

Herkes adamı sakinleştirmeye çalışırken kız yavaşça uzaklaşmaya çalıştı.

-Sen öldürdün sen! Hepsini! Ailemii!

Kalabalık bu sefer kıza döndü. Kız kendini savunmayı denedi. Adam deliydi sonuçta yoksa değil miydi?

"Kahretsin!"

Kalabalığın arasından saçları neredeyse omzuna gelen bir adam kızın yanına geldi.

-Sen gidebilirsin Prekrasnaya devushka eminim adamın kafası yerinde değil korkma.

Elini kızın omuzuna koydu ve sıcak bir şekilde gülümsedi.

"Bu adam neden tanıdık geldi"

Kız bu sözlerden sonra bir ara sokağa girdi.

"Güvenli gibi gözüküyor."
(Bu tırnak içi yenemizin iç sesi gibi düşünün. Tırnak içindeki eğik yazılar olucak sanırım onlarda iç sesi spoiler vermek istemiyorum.)

"Sorun çıkarttığım için üzgünüm"

"Kahretsin!"

Kız istemsizce kafasına vurdu. Olacakları aklına getirdi.

"Lütfen istemiyorum!"

Kız saçlarını kavradı ve kafasını dizlerinin üstüne dayadı. Ağlamaya başladı.

"Şimdi olmaz lütfen."

Sanırım gitmişti. Rahatmıydı artık. Hiç sanmam. Belkide kız o yüzden hala ağlıyordu. Onu rahat bırakmayacağı için.

Bir süre böyle ağlamayı sürdürdü. Ta ki tanıdık sesi duyana kadar.

-Olanları duydum.

Kız başını kaldırmadan cevap verdi.

-Hiç zamanı değil Dazai. Hiç değil gerçekten. Lütfen beni yalnız bırak. Lütfen.

Kızın bu çaresiz sesi Dazai'ye kendini kötü hissettirdi.

Yavaşça kıza yaklaştı. Başını kaldırmasını sağladı ve iki elini kızın yanaklarına yerleştirdi. Kız dolu gözleri ile şaşkın bir şekilde oğlanın gözlerine baktı.

-Bence şimdi kavgaya ara verebiliriz.

-Bunu hep sen yaptın. Kendini bana iğrendirttin.

-Benden iğreniyo musun?