06.

541 81 9
                                    

christopher chan'a,

bugün, keşkelere sığınmayı da bıraktım chan.

sayende, yapmak istemediğim her şeyi kendimi zorlaya zorlaya yapmak zorundayım artık.

kalan son birkaç günümü ağlamadan geçirmek istiyorum.

ama sanırım asla başaramayacağım bunu.

çünkü sen benim gözümün önüne, bana ilk açıldığın zamanki halinle geldiğinde ben içimdeki o tarif edilemez duyguya engel olamıyorum.

şu anda da, aynı şekilde başkasına açılmış olduğunu düşünerek kendime acı çektiriyorum.

sadece sen sevgilim, dediğin zamanlar gözümün önüne geldiğinde nasıl akmasın gözyaşlarım?

yanaklarıma doğru süzülen gözyaşlarının son durağı, senin parmak uçların değil artık.

senin beni bırakıp gittiğin günden beri, gözyaşlarım boynumla tanıştı. gözyaşlarım, arsızca akıyor ve ben buna engel olamıyorum.

durdurmak istiyorum, ama yapamıyorum.

belki de yapmak istemiyorum.

geçmişte, senin çektirdiğin acıyı bile seviyorum dediğim zamanlara geri dönmek istiyorum.

ama bu acının beni bu kadar delip geçeceğinin asla farkında olamayacağım bir gelecekle yolumuza devam edebilelim istiyorum.

ben kendi yalanıma, sadece söylediğim sözlerle kanayım ama yaşamayayım istiyorum.

en ağır haliyle yaşıyorum.

sen benim için, dünyadaki sevginin en saf halisin.

en tatlı halisin.

en sıcak halisin.

ve en öldürücü halisin chan.

sana olan sevgim yüzünden ölüyorum.

sana olan sevgim yüzünden nefes bile alamıyorum artık.

oksijen tüplerine bağlıyım, şu son birkaç günümde de rahatça nefes almak için oksijen tüplerine ihtiyaç duyuyorum.

oysa şu an sen olsaydın, senin bana bakışlarından bile yeniden yaşam bulabilirdim chan.

şu an burada olsan, ben çoktan bu hastaneyi ezip geçerdim chan.

senin nefesin, bana nefes olurdu.

ama şu an realist düşününce; ne haldesin bilmiyorum, öldün mü, yaşıyor musun, hayatında yeni birisi mi var, sen de beni özlüyor musun yoksa tamamen karşılıksız mı bendeki bu özlem? ben hiçbir şey bilmiyorum chan.

her şeyini bildiğim adamın hiçbir şeyinden haberim yok.

bu cümlenin ağırlığı altında yeniden ezildim chan.

şimdi uyuyacağım.

belki de sabaha uyanmam.

babam beni yanına çağırıyor chan, hissediyorum.

şimdi uyuyacağım, evet.

sanki son günlerim değilmişçesine uyuyacağım.

sanki sen benim ellerimi tutuyormuşsun huzurunda uyuyacağım.

keşkelere sığınmayı bıraktım demiştim ya başta.

bırakamamışım chan.

keşke her şey çok farklı olabilseydi sevgilim.

ölsem bile,

sadece sen sevgilim.

sadece sen.

***

mailiniz gönderilsin mi?

evet.

mailiniz gönderildi.

la di die, minchan ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin