la di die, minchan ✓

01.

Gönderen : leeminho98@gmail.com
Alıcı : christopherchan@gmail.com

Christopher Chan'a ,

eğer bu mailleri görüyorsan seni bıktırmış olmaktan korkuyorum chan.

ben minho, evet yeniden buradayım.

tedavinin en ağır geçtiği dönemlerdeyim belki de, 1 senedir gözlerimin bu hastane duvarları dışında hiçbir şey görememesi benim suçum değildi.

ve sen chan.. sana en çok ihtiyacım olduğu zamanlardayım.

ve yine sen, sen yoksun chan.

yaşayacağım bile bir netlikte değilken senden güç bularak bu yataktan kalkmak istemiştim.

senden güç alarak el ele bu hastaneden taburcu olmak istemiştim.

sen olsaydın.. büyük ihtimalle şu anda hastaneden çoktan taburcu olmuş ve beraber sahilde dolanıyor olurduk.

ben her gün çektiğim bu mental, fiziksel acıyı bu minik hayallerin gerçekleşeceğini düşünerek hafifletmeye çalışıyorum.

realist değilim.

değil mi?

bir daha seni göremeyeceğim değil mi?

1 senenin sonunda kendimi buna inandırdım.

bu mental ve fiziksel acının altından artık nasıl kalkarım, onu da bilmiyorum.

ben bu mailleri yazarken senin gülüp eğlendiğini biliyorum, artık kendimi kandırmıyorum; kandıramıyorum.

ama hâlâ daha ben acılar içinde kıvranırken senin gülüp eğlendiğinin düşüncesi altında ezilmek yerine ne kadar güzel güldüğünü düşünüyorum.

karşına sapasağlam çıkacağım.

ama karşına çıkabilecek miyim?

ya da, ya ben senin için artık bir yabancıysam?

evet, artık bunları düşünerek kendimi her gece ağlarken buluyorum.

hıçkırarak ağlayamam bilirsin, hâlâ bu tek başıma kaldığım hastane odasında bile sessiz ağlamak zorunda hissediyorum kendimi.

tek başımayken bağıra çağıra ağlardım,
                                               -artık onu bile yapamıyorum.

doktor her defasında "moralinizi yüksek tutmak zorundasınız." diyor bana.

şu halime bak..

her gece sessizce gözyaşları dökerken sırtıma giren ağrıların hesabını kendime veremiyorum.

o acıyla kolumdan çıkardığım serumun açtığı o minik delikten deli gibi akan kanların hesabını veremiyorum.

ben..
ben gerçekten iyi değilim.

sanırım iyileşemeyeceğim.

zaten iyileşmem için bir sebebim de kalmadı değil mi?

chan.. 1 sene oldu.

lütfen artık bana bir cevap ver.

umutla umutsuzluk arasında gidip gelmekten, bu duyguların ruh hallerinden çıkamamaktan, kendimle çelişmekten ve kendime yön verememekten çok sıkıldım.

ne olursun chan.. sadece bir cevap.

beni bu hallerimden ayıracak tek şey senin bir cevabın.

kanser tedavim yüzünden benden ayrıldığını biliyorum.
                                                    -ama ben birlikte yeneriz diye düşünmüştüm.

***

Maili gönder?
evet                               hayır.
evet✓

Mailiniz gönderildi.