İthal kaldırım taşlarını ezer gibi,
Eze eze yürüyorum satılmışlığı.
Yüreğimi eze eze yalnızlaşıyorum.
Yalnızlaştıkça dosdoğru duruyorum.
Kafam bilgimden öne çekiyor,
Yüreğim eziliyor, düzen eziliyor, kafam ağırlaşıyor.
Fakat, evet, oluyor, doğruluyor gövdem işte!
Omzundaki yükleri atmış, başı önde kukla gibi duruyorum.
Düzene ayak uydurmuş, kuklaların içinde kuklalaşmış bir kukla.
Sol göğsünün oraya çilek aromalı bir sakızla yüreği eğrelti tutuşturulmuş bir kukla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
adını arayan kadın
PoetryÇocukken en sevdiğim oyuncaklarımı koltukların altına saklardı, Kimse görmesin oynamasın diye. Kıskançtım işte o zamanlar da. Ama o oyuncaklara ,en çok sevdiğim olmasına rağmen, hep zarar verirdim kullanılmayacak hale gelene kadar. Kalbim en s...
