Adı neydi?
Durdu, arkasına baktı.
Nerede kaybetmişti adını.
Birden çıldırasıya bir yağmur, sûra üflemesinin ardından çıkan ses misali gök gürültüsü...
Adını çalan cesetlerin dirilmesi...
Kıyamet yeri gibi oldu ruhu.
Kimseyi tanımadan kaçmak istedi.
Adını bulmak için kaçtı.
Rüyanın ardına takılıp giden beden hüküm giymiyordu artık.
Yalnızlığı özgürlüğün simgesiydi, tek başına içilen şarap gibi güzeldi ama
Ağzındaki kekremsi tat ile boğazın tam ortasında onu bekliyordu adını hatırlamak için.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
adını arayan kadın
PoetryÇocukken en sevdiğim oyuncaklarımı koltukların altına saklardı, Kimse görmesin oynamasın diye. Kıskançtım işte o zamanlar da. Ama o oyuncaklara ,en çok sevdiğim olmasına rağmen, hep zarar verirdim kullanılmayacak hale gelene kadar. Kalbim en s...
