THE TEARS OF UNBELOVED (COMPLETED)

Chapter 22

THE TEARS OF UNBELOVED

CHAPTER 22

"Daddy, i want to go in States. Dun ako mag-aaral, please?" pagmamakaawa ni Tacia.

I know why.

Because wala na daw siyang ulo kaya wala na siyang mukhang ihaharap.

"Tapusin mo muna ang 4th Quarter" saad ni Papa.

"Dad, you know why naman diba?" saad niya pa.

"Yes and you should face the consequences on it. Before you go out with that man, you should observe. Don't make decisions that make you miserable in the end" lecture ni Papa.

"Thalia, please help me" paghingi niya ng tulong.

"Si Papa yung magpapa-aral sayo, bakit ako? Baka pati ako malecturan" saad ko.

"Thalia, kausapin mo yang kapatid mo. Ipaliwanag mo kung anong gusto kong mangyari" saad niya.

Lah? Ba't naging ako?

Nananahimik ako dito e.

"Ba't ako? Di yan makikinig sakin. Inispoiled niyo yan e" realtalk ko.

"Thalia!" saway sakin ni Tacia.

"Tacia, makinig ka nalang sa Tatay mo. 2 months lang naman yung 4th Quarter. Nadadamay pa ako dito e" litanya ko.

"Anong bang pinag-uusapan niyong mag-ama. Thalia? Tacia?" tanong ni Mama.

"Yang anak mo gustong mag-aral sa States" sagot ko.

"Bakit naman hindi?" saad ni Mama.

Aba, konsintidor talaga ang ina ni Tacia e.

"4th Quarter na, bawal mag transfer. At sa tingin niyo makakahabol yan doon? Magiging depressed lang yan dun, magkakaroon ng social anxiety tapos mabibigti. Nahuli ko yang naglaslas e, dito nalang yan para mabantayan ko" mahabang litanya ko.

"Sino bang nagsabi na ako lang? Pati ikaw" saad ni Tacia.

Dinamay pa ako.

"Ayoko, may PMA ba dun sa States?" saad ko.

"PMA, kukunin mo?" takang tanong ni Papa.

"Delikado mag accountant ka nalang or take business ad, madami tayong negosyo. Magiging CEO ka ng kompanya dapat alam mo maghandle" saad ni Papa.

Wtf?

Oo, alam kong mayaman kami at maraming mga negosyo pero ni minsan di ko inisip na may ipapamana siya sakin.

Ba't ako? Si Tacia nalang.

"Ba't ako? Di ako marunong sa business, gusto ko gyera" saad ko.

"Bakit ba kasi PMA?" tanong ni Mama.

"Kasi yan yung pangarap ni Papa noon diba? Tinutulan ni Lolo dahil magiging tagapagmana si Papa, nag-iisang anak kasi. Eh, dalawa naman kami ni Tacia. Si Tacia nalang. Hindi ako sanay na pinipili e" litanya ko.

"Mag te-take ka ng PMA dahil sakin? Sa lahat ng ginawa ko sayo, pamamahiya at pananakit?" tanong niya.

"Pa, yun talaga yung pangarap ko" sagot ko.

"Dad, wag mong payagan. Baka mapatay yan doon. Basagulera yan e, binugbog niya nga yung nanglait sakin sa school e. Baka barilin siya dun" saad ni Tacia.

Aba, pasalamat siya dahil pinagtanggol ko siya.

"Pa, wala ka ng magagawa. Kailangan mong bumawi sakin para mapatawad kita kaya alam kong papayagan moko" saad ko.

Matalino to no!

"Sige, ako na yung maghahanda ng documents. Pupunta ka ng Baguio pag nakapasa ka sa exam" pag Oo ni Papa.

Yes! Wala na akong po-problemahin.

"Unfair, bakit siya pinayagan tapos ako hindi?" pagmamaktol ni Tacia.

"Papayagan ka pag tinatapos mo ang 4th Quarter. Gusto mo kasi agad-agad" saad ko.

Problema ko nalang si Joseph.

Papayagan niya kaya ako?

Baka buntisin ako non.

Napag-usapan namin to e.

Ayaw niyang pumayag, bubuntisin niya daw ako.

Gago yung lalaking yun e.

Buti nalang talaga, mahal ko siya.

Kung hindi, binugbog ko na yun.

Apaka Oa kaya niya, takot sa multo.

@Zean_Brave_Zc_Heart