1.BÖLÜM "#Huzurum "

66 2 0
                                    

Kahverengi uzun saçlarınin ardinda kalan çekik deniz mavisi gözleriydi kendine aşık eden. Uzun saçlari anlina dökülmüştü . Saclarinin arkasinda bakan gozlerindeki en guzel ifadeydi o hicbirseye degisemedigim yüzündeki gülümseme tebbessümü. Onu her gördüğumde olan çaresizligimden bahsetmiyorum hiç. Çünku onu bir kere bile görebilmek bana huzur veriyodu. Her gordugumde bağırmak istiyodum aslinda "Huzurumm" diye. Ama korkuyodum. Ona öle dersem birdaha asla göremiycektim sanki .Kalbim ağıriyordu sizliyordu . O sabah kalktigimda midem bulaniyordu herzaman oldugu gibi hemen telefonuma sarildim hemen ondan haric herkez arayip mesaj atmisti. Ondan haric herkez!. Kalkip dolaptan istemsiz bir sekilde cikardim nalet olasi iğrenc formalari . Giyindim daha sonra uzun kahverengi saçlarımı daginik bi sekilde toplayip cekmecemde olan turkuaz sari bandanayi duzgun bi sekilde taktim . Uzun, salaş olan gökyüzü mavisi hırkayı gecırdım uzerime . Fizigim iyiydi aslinda ama ben pek begenmiyordum. 1 .68 boylarinda zayif bir vucuda sahiptim. Kol cantami alip hizlica merdivenkerden indim. Benim. Odam çatı katındaydı genişti. Aşagı indigimde herkez kendi halinde idi . Annem sominenin hemen onundeki masaya hazirlamisti kahvaltiyi yardimcimiz o.gü hicbisey yemeden lacivert beyaz ayakkabilarimi giydim. Evin onunden pek taksi gecmezdi . İlerdeki otobus duragina dogru yurumeye basladim.Otobuse bindim otobus sıkışıktı. Butun koltuklar doluydu . Kafami cevirdigimde onu gordum gulusune asik oldugum o adami Deniz ,Deniz Yilmaz . Unlu is adami ,Haluk Yilmazin tek cocugu. O da otobus dolu oldugundan ayakta idi . Otobusun yukaridaki tutunma kulbundan tutundugumda elim kaydi onun eline degdii.Elleri sicacikti.Kulaginda kulaklikla muzik dinliyodu.. Benim ellerim ise buz gibiydi . İrkildi birden soguktan yuzume bakti ve evet o hicbiseye degisemicegim gulumsemesiini hediye etti bana. Otobus durdugunda okula gelmistik. Ucreti odeyip asagi indim.Ela gozlerim en yakin arkadasimi ariyordu Melis'i. O merdivenlerin basinda durmus beni bekliyordu sanirim onu cok seviyordum o benim 18 yillik arkadasimdi . Biz ayni hastanede dogmusuz ayni odada kalmisiz. Annelerimiz arkadaslar.O benim en zor zamanlarimda bile hep yanmdaydi.Ve Deniz onuu ilk kez gecen sene olan okulun buyuk balosunda gormustum.O zamandan beri o benim "Huzurum'du" ona bole demeyi cok seviyodum. Melis le koridorda yururken arkadan onun sesini duydum . Kalbim yerinden firliycak gibiydi sanki. Sinifa girdigimde herkez kafasina gore takiliyodu. Kimisi kapinin onunde dururken kimisi camin onunde duruyodu.

HUZUR ÜCGENİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin