My Husband's Love (BOOK 2)

CHP 4

Ken's POV

                   "Honey, calm down please.. We're all here..."

Patuloy ang paghagod ko sa likod niya upang sana ay mapatahan siya. But it's getting worse,

Nung hindi ko na alam ang gagawin ko, niyakap ko nalang siya.

Kanina pa kami naghihintay sa labas ng ward ni Qiera habang ine-examine pa ang katawan niya kung may ibang fructures o bali..

Nung nalaman ko kanina na may nangyaring masama sa kanya, literal na parang tambol ang pagtibok ng puso ko.
Hindi ko alam ang gagawin at iisipin ko kapag napuruhan siya.

It's my first being that nervous in my entire life.

"Don't worry, Ms. President. Andito kami, tska maliit na fructure lang daw sa paa ang natamo ni Qiera.."

Wika ni Dio.

Kahit kailan talaga napaka dulas ng dila ng taong ito. Anong gusto niyang sabihin, unti lang yung natamo niya?

Naramdaman kong tumahan na ang asawa ko habang nakayakap pa rin sa akin. Mabuti naman, lalong napipiga ang puso ko kapag naririnig ko ang iyak niya.

Alam kong mas double pa ang kabang nararamdaman niya kesa sa akin bilang nanay ni Qiera.

I kissed the sidepart of her cheek and hug her tighter.

Natapos lang iyon nang bumukas ang pinto ng ward.

Sabay sabay kaming pito na napatayo at hinarap ang doktor.

"Doc, how's my daughter?"
Agad na tanong ni Cia.

"Ms. Tricia??"

So obviously, nakilala siya ng doctor bilang isang sikat na business woman.

"Doc, let's have no time for gossip. How's my daughter?"
I emphasized.

"Oh, yeah.. Uh, we found no more fructure in her. We thought that she numb her feet while she's walking that's why she wasn't able to control her own body and fell.."

The doctor explained, obviously still amazed while seeing my wife. Sa sobrang inis ko ay hinila ko sa likod ko ang asawa ko at ako ang humarap sa kanya.

" Thought? You're a doctor, give me an accurate answer. Ano, hindi ka sigurado sa kalagayan ng pasyente mo?"

Inis na tanong ko.

"Ken, calm down.. It's just a theory, and besides, he didn't know how Qiera fell.."

Paulo said.

Napabuga nalang ako sa hangin at hinawakan nalang ang kamay ng asawa ko.
"When can we see her?"

"After she wakes up. For now, give her more rest.."

Napatango tango lang ang iba sa sinabi niya pero patuloy pa rin ang masamang tingin ko.

Call me pathetic, but c'mon! He stares at my wife while giving me a inaccurate, unusable answer!

Mabuti nalang at umalis na siya sa paningin ko kundi, baka mapalitan ng galit ang kaba ko kani-kanina lang...

"You brat! Bakit ka bigla biglang nagseselos?"
She asked as she hit me on arm.

Wala akong nagawa kundi mapabuga nalang sa hangin at mapanguso.
Ang mahalaga ngayon ay alam kong ligtas ang anak namin..

Leave alone jealousy..