part 01 🥺💔

45 9 7
                                    

         වේලාව රාත්‍රි  10.02 යි. කම්මැලි නිසා පිටතට ඇවිදින්න කියලා හිතන් ආපු  තික්ශු ට එයාගේ phone එකට call  එකක් ආවේ තික්ශු ගේ මූනේ ඉරියව්  ඔක්කොම වෙනස් කරමිනි.

🦍......➡📲

🌹 අපෝ මේ පොල් බූරුවා මොකද මේ මහ රෑ ගන්නේ ...මූ නම් මහ  පරාල ඇනයක් 😒😒

           එහෙම තමාටම කියා ගත් තික්ශු call එක answer කරා......

🌹හලෝ මොකද මහ රෑ 😒

🦍 කොහෙද ඉන්නේ..

           කලබලයෙන් වගේ අහපු lee jung ගේ වෙව්ලන ස්වරය නිසා තික්ශු බය උනේ නෑ කිව්වොත් බොරු..

🌹 පාරට ආවා ඇවිදින්න

🦍 මන් ඔයාට Call කරේ bomb blast එකක් උනා කියම්න.. ඉක්මනට ගෙදර යන්න  පාරේ ඉන්න එපා මට එන්න වෙන්නෙත් නෑ ...😥

🌹 හෑ මොකක් කිව්වා .

🦍 ඉතින් මන් දැන් එතනට යන්න ඕනා. එකෙක් පැනගෙන. මන් හිතන්නෙ දැන් curfew දායී . ඊට කලින් ඉක්මනින් ගෙදරට යන්න.

            lee-jung එසේ කියා ඉක්මනින් ඇමතුම විසන්දි කරද්දී තික්ශු  කැබ් රථයක් එනතුරු බැලුවා. නමුත් සිදුවී ඇති බෝම්බ පිපිරීම නිසා බිය වැදුනු මිනිසුන් පාරේ ගමන් කරේ නෑ.

🌹 මොන කැබ්මේ වෙලාවේ. පයින්ම තමයි යන්න වෙන්නේ.සැක් 😒

          එසේ කියා ගත් තික්ශු සිය ගමන ආරම්භ කරා. වෙනදාට කාර්‍යබහුල පාරවල් අද පාලු ස්වභාවයක් ගෙන තිබුනා. කලුවර මදිවට පාලුව. ඒ සියල්ල තික්ශු කෙරෙහි ඇති කරේ බියක්. තික්ශු  වට පිට බලමින් කැබ් රතයක් අපේක්ශාවෙන් ඉක්මනින් ඉදිරියට ඇදුනත් ඇයට කැබ් රථයක් හමු උනේ නෑ. ඉක්මනින් නිවෙස් කරා යන වාහනත්, වාහන නැති නිසා කලබලෙන් දිව යන මිනිසුන් කිහිප දෙනෙකුත් වෝල්ගේ නෙත ගැටුනා

💔The story of the heart💔Where stories live. Discover now