🌸EP 2🌸

289 51 9
                                    

මට සිහිය එද්දි මං හිටියේ මට පුරුදු තැනක නෙවෙයි...ඇගටත් හරි අමාරුයි ගුටිකාලා වගේ... මගෙ ඇද එහා පැත්තෙ සෝෆා එකේ කවුරු හරි ඔලුව තියන් ඉන්නවා මං ලාවට දැක්කා...අමාරුවෙන් උනත් මං ඔලුව ඉස්සුවේ කතා කරලා වතුර ටිකක් ඉල්ලගන්න....

"ව....ත්....තු....ර...."

මං හිතන්නේ මගෙ හඩට එයා ඇහැරිලා ඔලුව උස්සලා මං දිහා බැලුවා...එකපාරටම එයා කලබලෙන් මං ගාවට දුවගෙන ආවා...අනේ මගෙ ජිමිනි...

"අනේ කුක්කෝ...ඔයාට සිහිය ආව ද...අමාරුද...ඉන්න මං වතුර ටිකක් දෙන්නම්...🥺"

බෙලෙක්කෙ හොල්ලලා ඉවර වෙලා එයා එතන තිබ්බ ෆ්ලාස්ක් එකෙන් වතුර කප් එකක් අරන් මාව පරිස්සමට නැගිට්ටවලා පෙව්වා...

"ඔයා ඔහොමම ඉන්න..මං ඩොක්ටර්ට කතා කරන්නම්..."

ඔලුව වනලා එහෙමම හාන්සි උනා...ජිමිනා රූම් එකේ තිබ්බ එමර්ජන්සි බෙල් එක රින්ග් කරලා මං ඇවිත් මගෙ ඔලුව අත ගෑවා...
ඔලුව පුරා කෙස් අතරින් යන ඇගිලි තුඩුවලින් දැනෙන සහනය විදිමින් හිටිය මාව එකපාරටම ගැස්සුනා අම්මායි තාත්තායි හොබ්බයි හොස්පිට්ල් එකේ අයයි හදිසි වැටලීම් අංශයෙන් වගෙ රූම් එකට පැන්නම...

"අනේ මගෙ මැනික...ඔයාට කොහොමද අමාරුවක් නෑනේ ද..."

අම්මා අඩ අඩා ඇවිත් මගෙ ඔලුව අතගෑවා...

"නැ අම්මා...ඇග පොඩ්ඩක් රිදෙනවා විතරයි...ඔය අඩන එක නවත්තන්නකො අප්පා...අම්මා දන්නවානේ මං ආස නැ අම්මා අඩනවට..."

මං හිමීට ඉස්සිලා අම්මගෙ ඇස්වල තිබ්බ කදුලු පිහිදුවා...ඒත් අම්මාගෙ ඇස්වල කදුලු නොනවත්වා ගලනවා...තාත්තා අම්මාව එක්කන් ගිහින් සෝෆා එකෙන් වාඩි කරවලා මොන මොනවදෝ කියනවා...ඒ අතරේ තාත්තා එක්ක ආව ලස්සන ඩොක්ටර් මාව චෙක් කරලා මගෙ රීපෝට්ස් වගයක් වෙන්නැති චෙක් කලා...

"කොහොමද ජන්කුක් අමාරුවක් එහෙම නෑනේද...😊"

"නැ ඩොක්ටර්..."

"හ්ම්..එහෙනං රෙස්ට් කරන්නකෝ.."

ඩොක්ටර් නර්ස් එක්ක එලියට යද්දි තාත්තත් ඒ පස්සෙන් එලියට ගියා...

✿ WITHOUT HIM ✿| •JINKOOK•Where stories live. Discover now