Nasıl başlıyacağımı bilemedim insan bişileri düşünerek yazamıyor yada ne yazıcanı bilemiyor bugünden bahsetmek istiyorsun sonra hemen başka bir şeyler geliyor kafan karman çorman oluyor ben buraya hikaye kurgulamak için gelmedin insanlara, çevreme konuşamadığım şeyleri yazmak için yazıyorum işe yarıycak mı bilmiyorum yazdıkça anlıyacamı düşünüyorum .
Kendimi durgun hissiz hissediyorum bir o kadar da dolu ama belki de boş, karışığım dışardan öyle gözükmüyorum ama biliyor musun içerden bitiyorum sanırım artık görmelerini istiyorum sana bişi söyliyimi yorgunum ruhsal olarak beynim sanki beni dinlemiyor ele geçirdi yapmak istiyorum bişileri kendisi yorgun psikolojik olarak kötüyse yapmıyor kasıyor. Vücudumu sanki kontrol edemiyorum
Yazmıyorum da biliyor musun bir süre sonra duruyor beynim cümleler, kelimeler ,sözler hiçbir şey çıkmıyor ben eskiden böyle değildim insanları sevmezdim tamam ama onlarla konuşmayı rahatlatmayı az da olsa empati kurarak bişiler söyleyip onlara akıl vermeyi çok severdim her şeyin son noktası ameliyat olduktan sonra fiziksel olarak ruhsal olarak çöküntü yaşadım şimdi benden bu halimle dönüş yapmamı istiyorlar. Umut etmemi istiyolar bilmiyorum nolcak ama bir şansı hakkettiğini düşünüyorum. Bu şansı kendim içim de veriyorum ...
Diğer bölümüme de şans verir misin?
YOU ARE READING
İsimsiz
RandomGünlük gibi bişi okumak isterseniz buyurun hayatıma yorumlarda konuşalım.
