Adsız Bölüm 2

3 0 0
                                    

Nasıl başlasam bilemedim bugun evime geldim kendimi rahat hissettim siz şimdi tabi diyceksiniz evin sonuçta aslında benim evim diyebileceğim ev tek yer annemin yanı. Burda bi kaç ablalarla birlikte kalıyorum kiraya ortak oldum yani alışamadım tabi ilk zamanlar çok zor geldi insanlara  ben zor alışıyorum onaları tanımak görmek bana nasıl davrancaklar bunların hepsi beni geren şeyler . Bunada alıştım ama herşeye alıştığım gibi sonra takım için başka şehre gidip gelmem kalmam okumam gerekiyordu bir an da çıktı duygusal olarak çok etkilendim zaten zor alışan bir insanım . Gittim orayada antremanlara çıkıyorum bir hafta kalıp  hafta sonları kaçıyorum ordaki insanlar kendilerini üstün görme ezme peşindeler daha neler hoca da ayrı haaa tabi bunlar herkez tarafında artık normaleşmiş şeyler diymi ben rekabet yarış için de yaşamayı sevmiyorum insanlar bir iş yada başka şeyler yüzünden birbirlerini kötü şeyeler düşünmelerini istemiyorum bu yüzden sevdiğim bir işten bile vazgeçmeyi düşündüm kendimi bir anda öyelece ortada istemediğim beğenmediğim ortamda buldum çok kötü ya.

Yaşıyoruz değil mi bir şekilde nasıl olduğunu bilmeden ,bu yazdıklarıma yorum yapın sıkıntınız, daraldığınız ,konuşmak istediğiniz bişiler varsa yazın sizinle konuşmak yardım edebilmek ,rahatlatabilmek beni mutlu eder.Burda yazarım yazmasına bir şeyler yada hikayeler falan ama ben sizinle konuşmak için bunu yayınlıyorum hem de kendimi biraz anlatmak için ...

İsimsizWhere stories live. Discover now