Last Trip: Her 30 Years Old Rule

Trip 3

Isang linggo na at laking pasasalamat niya dahil nakita niya ang kanyang pakay sa isla. Halos isang linggo niya rin itong sinusundan.

"Come on Crissaint! Bumalik na tayo sa Manila."

"I wont go back there."

"Wag mo naman akong pahirapan."

"Bahala ka basta hindi ako babalik don."

Sinundan niya ito kung saan man ito pumunta. She even skip her breakfast just to run after him. Kulang ang salitang pagod at gutom sa naramdaman niya. She was totally used.

"Kailan ka titigil sa kakasunod?"

"Hanggang sa sumuko ka at sumunod sa akin pabalik ng Manila."

"Mapapagod ka lang."

Gutom siya! Pagod na pagod na. This is not a vaction this is Hell.

Paalis na siya ng magsalita ang binata.

"Dash.." malumanay na pahayag nito.

"O bakit? Uuwi kana?"

"No...not today. May sasabihin ako sayo." seryosong pahayag nito.

--

They settled in a comfortable place. Kung matatawag na comfortable nga kung nasa gitna kayo ng dagat.

Hindi niya akalain na maloloko siya ng binata. She is not even prepared! Naka shorts na maong lamang siya at isang maluwang pero manipis na Tshirt. Kung sinabi sana ng binata na maliligo sila ay sana nakapaghanda siya.

"Masyado na tayong malayo sa dalampasigan." komento niya.

"So? Any problem with that?" he said and dipped his two feets in the water.

Mas lalo siyang naalarma ng biglang sumisid ito. Lumangoy ito palayo sa bangka at sumisid sa kailaliman ng dagat. Cris grasp for air and stare at her.

"Come. Malamig ang tubig. Masarap." nakangising pahayag nito.

Dumukwang siya sa tubig at kitang kita kung gaano kaganda ang nasa ilalim. And god knows that its so deep. One of things she is afraid of, is deep sea water. Yes, he loves the sea bu not its deepness. Kaya kung maligo man siya sa dagat ay hanggang dibdib lang dapat ang tubig. She was afraid that she might get drown. Noong mga bata pa kasi siya ay muntik na siyang malunod sa dagat. May kung ano ang humihila sa kanya sa ilalim ng dagat. Buti nalang at nasa malapit lang ang kanyang lolo at nasagip siya. Nauso pa noong panahong yun ang kwento tungkol sa Sirena, syokoy at iba pang engkanto sa dagat. Mula noon she neve dare to swim in the deeper part of the ocean. Time goes by natalo niya ang takot sa dagat dahil sa tulong ng mga kababata pero ang takot sa kailaliman ng dagat ay hindi nakuha.

"No I'm fine here. Sabi mo mag- uusap tayo?"

"Yeah. And were doing that here in the water." patuloy pa nito. He began to play with the water. Ano pa bang aasahan sa isang bente anyos na bata? He was mumbling some Japanese words and began hitting the surface of the water and starts making some fighting sounds.

Great! Dash rolled her eyes.

"I cant. I have my period and its not safe for me to take a dip."

Nakuha noon ang atensyon ng binata lumangoy ito papalapit. He swims gracefully, ng maabot ang bangka ay agad itong ngumisi.

"I thought titigil yan kapag nasa ilalim ka ng tubig?" he asked.

"Yes. But its not safe."

"Why its not safe?" he asked again and this time he move closer to Dash giving her the chance to stare at the young mans handsome face. Ang makinis at maputing mukha nito ay nakaka insecure. Walang bakas ng kung ano doon. Malinis. Ang mata nito na kulay tsokolate ay kay gandang titigan lalo na ng kanyang kilay na marabong pero maganda ang pagka kurba. Ang taas ng ilong nito at ang pagkapula ng bibig nito ay tamang tama lamang sa kanyang edad. Hindi nga ito mukhang bente kung titigan kundi parang kinse anyos lang.