İlk Hüzün

427 15 2
                                    

5. Bölüm

Ilk Hüzün

''Güneş canım hadi kalk''

Annemin sesiyle uyandım. Yine okul vardı neyseki yarın haftasonuydu. Maalesef yatağımdan ayrıldım, dolabımın karşısına geçip formamı bulup giydim saçlarımı açık bıraktım. 'Bugün herşey çok güzel olacak'diye içimde sayıkladım durdum. Mutfağa gittim ve anneme bir öpücük kondurdum.

''Günaydın Kraliçem''

''Günaydın prenses. Bakıyorum da bugün neşeliyiz?''

''Bilmem sanırım öyle. Güzel bi güne benziyor. En azından gökyüzünde Güneş var ve çok sıcak''

Yaz mevsimini seviyorum, aslında sevmekten ziyade aşığım sanırım. Güneş bana her zaman enerji verir. Kahvaltımı yaptıktan sonra ayakkabılarımı giydim ve annemi öpüp evden çıktım. Meryem ve Mert beni almaya gelmişti. Onları görünce sevindim. Beraber okula giderken bir grup kavga ederken gördük bizde hemen yanlarına gittik. Baya bağırma sesi geliyordu erkek sesi olduğu belliydi. Ve onu gördüm evet kavga eden kişilerden biri Buğraydı. Kavganın konusu bi kızdı Buğra onu çok seviyor olmalıydı ki. Çok sinirliydi

"Lan oğlum uzak dur o kızdan istemiyorum yanında seni"
"Sanki senin demenle olacak bişey seni ne ilgilendirir" dedi ve Buğra karşısındaki çocuğa bir tane yumruk geçirdi. Kavgayı ayırmak için araya girdik. 'Mal gibi niye giriyorsak hemde benim kırılmama neden olduğu halde'. Buğranında kolunu tuttum ve bana bağırmaya başladı.
"Napıyosun kızım sen?"
"Ayırmaya çalışıyorum"
"Bırak sana ayıran diyen mi oldu ? Kimsin sen ya uzak dur benden"
Hiç bişey diyemedim canım çok yanmıştı. Direk ordan uzaklaştım. Arkadamda Meryem'in sesiyle arkama döndüm
"Kızım ya boşver malın teki o neden takıyosun bu kadar"
"Allah kahretsin ben ondan hoşlanıyorum Meryem ya "
Duraksadı hiç bişey diyemedi.
"Şaka mı yapıyosun?"
"Hayır"
"Bence oda seni seviyor ağlama sakın bak ağladı bile ya"
Evet ağlamaya başladım ve Meryem'e sarıldım hemde .Canım çok yanıyodu bu kadar kısa bir sürede nasıl hoşlandım anlamıyorum.
"Istersen bugün gitmeyelim okula"
"Bilmem olur mu ki?"
"Neden olmasın hadi gel sahile gidelim"
"Tamam olur "dedim ve bana sarıldı. Bende ona. Beraber baya yürüdük...

Bi Kafe'ye yaklaştık karnımızda açtı
"Gel şuraya girip bişeyler yiyelim"
"Tamam olur benimde karnım acıkmıştı"
Meryem önden giderken bende arkada kaldım. İçeri giricektim ki birisi arkadan belime sarıldı tam döndüm Mertmiş.
"Bizim mekana geliyorsunuz haber vermiyorsunuz ha ?"
"Ben bilmiyodum yani Meryem gelelim dedi"
"Tamamda sana noldu ?"
"Bana mı ? Hiç bişey "
"Buğra dimi ?"
"Ahahahahha. Saçmalama takmadım bile"
"Evet o yüzden ağlamışsın ve gözlerinin altı çökmüş"
Ağladığım her zaman belli oluyordu. Çok kızardım. Eminim şimdide Öyleyimdir.
"Ondan hoşlandığını biliyorum Güneş"
"Of tamam Mert hoşlanıyorum ama sevgilisi var vede beni bugün çok kırdı"
"Sevgilisi mi Buğranın mı ?"
"Evet"
"Hahahaha"
"Neden gülüyosun ?"
"Kardeşi için kavga ediyordu."
"Gerçekten mi ?"
"Evet"
"Ama bugün beni kırdığı gerçeğini hiç değiştirmez"
"Haklısın neyse hadi yağmur yapıcak gibi içeri girelim"
"Olur"
"Buyrun bayanlar önden"
"Teşekkür ederim"
İçeri girdik Meryem bize sormadan sparişleri vermiş.
"Güneş sana pizza söyledim. Mert senide camdan görünce sanada Hamburger söyledim haberiniz olsun"
"Tamam sağol canım"
"Afiyet olsun"
Sparişlerimiz geldi ve hemen yemeğe başladık hiç bişey yememiştik sabahtan beri. Hiç kimse konuşmuyordu.

Yemeklerimizi yedikten sonra,eve gitmeye karar verdik. Hava kararmıştı ve yağmur çiseliyordu. Eve yaklaştık Mert sessizliği bozdu
"Yarında bişeyler yapalım mı " dedi
"Olabilir bakarız"dedim
Meryem'de olumlu anlamda kafasını salladı. Sonra eve girdim annem sinirliye benziyordu. Kapıyı çaldım ve kardeşim Cansu kapıyı açtı. Annem ve babam beni çağırdılar yanlarına.
"Nerdeydin bu saate kadar?" Dedi annem.
"Hoşbuldum anne"
"Soru sordum Güneş "dedi
"Güneş bize bi haber verebilirdin" dedi babam.
"Arkadaşlarla biraz sahilde yürüdük"
"Okulada gidilmemiş" dedi annem
"Moralim bozuktu o yüzden"
"Peki bidaha olmasın"dedi babam
"Tamam baba" dedim ve odama gittim çok yorgundum. Bi sıcak duş alıp biraz müzik dinleyip Buğranın bana bugün söylediği şeyler aklıma geldi gözlerim doldu. Ve hemen faceye bi söz paylaştım. Tek amacım Buğranın görmesiydi durumumda "insanların suçu yok biz çok hayalperestiz" diye bi durum attım. Sonrada biraz daha Faceye bakarken kendimi uykunun kollarına teslim ettim.

PlatonikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin