Platonik

14.BÖLÜM

14.Bölüm

Sabah kalktığımda okula geç kalıcaktım alarmı duşmamışım ve annemde sanırım duymamış. Annemi uayndırmadan hemen üzerimi giydim ve hemen evden çıktım. Dersin başlamasına 2 dakika kalmıştı ama ben sanırım yetişemiycektim.Apartmandan hızlıca indim. Bugün gerçekten Buğrayı görmek bile istemiyordum. Belki yıllar sonra unutucam kim bilir. Hatta belki büyüklerimizin dediği gibi gülüp hatırlıycam hafızamda. Okula hızlı adımlarda yürümeye başladım. O sırada telefonuma Meryemden mesaj geldi ve hemen okudum.
''Nerdesin kızım sen ?''
   Hemen bekletmeden ona mesaj attım.
''Geliyoruuuum. Uyuya kalmışım. ''
Okula girer girmez hemen sınıfa girdim kapıya vurdum ve girdim hoca gelmemişti daha.
''Ooo prensesimiz teşrif etmişler sonunda'' dedi Ali
''Yaa deli çocuk'' dedim ve sırama geçtim.
Meryem sırada uyuya kalmış bende ona seslenmedim. Dersimiz boştu herkes öyle oturuyordu sohbet ediyolardı.
Bense sessiz sessiz oturuyordum . Meryemin sesiyle irkildim.
''Günaydın'' dedi o neşeli sesiyle bende karşılık verdim.
''Bugün çıkışta ne yapalım biliyor musun ?''
''Ne ?''
''Sahile gidelim bence hem rahatlarız belki biraz nedersin?''
''Olur tamam''
Diğer ders matematikti herkes olmasada çoğunluk dersi takip ediyordu.Benimde çok dinlediğim söylenemez ama dinlemeye çalışıyordum. Acaba Buğra şuan napıyordu.  Aliye yada Merte sorsam kesin onu sevdiğimi anlarlardı ama ben bunu kimse bilsin istemiyordum. Her neyse ya o mutlu olsun yeter ama neden mutlu oluyor ya hem bana umut veriyor o kadar sonra bide mutlu olsun. Hiçte bile mutlu olucaksa benle olsun neden başkasıyla olsun ki. Ama eğer oda bana bişeyler hissediyorsa tabi. Ama ben öyle zannetmiyorum. Beni arkadaş gibi görüyordur belkide. Aman her neyse.
Son ders zili çaldı ve bizde çantamızı toparlayıp sahile doğru yürümeye başladık. Buğralarda burdaydı. Erkek arkadaşlarıyla. Her defasında onu görmek o kadar canımı sıkıyorduki artık.Sanki koskoca yerde bi tek bura varmış gibi her zaman önüme çıkıyo mal. Onu görmezden gelmek bu kadar zor olmasa gerek. Meryemle beraber kafeye doğru yürümeye başladık kurt gibi açtım kahvaltı bile etmemiştim sabah. Bişeyler söyledik ve siparişlerin gelmesini bekledik.
''Ee kanka anlat''
''Ne anlatıyım beraberdik bütün gün''
''Aynen her neyse şunları yiyip eve gidelim biran önce''
''Aynen '' dedim ve gülümsedik birbirimize. Ve hemen söylediğimiz şeyleri yiyip eve doğru yürümeye başladık. Eve geldim ve annem açtı kapıyı.
''Hoşgeldin tatlım nerdeydin?''
''Meryemle biraz dolaştık ''
''hmm peki madem''
,Oda geçer geçmez yatağa kendimi attım ve uykuya dalmak için çok bi çaba vermedim ve uykuya daldım.