ဒီနေ့ကပြည်သူတေွကိုအလှူပြုတဲ့နေ့
ဆန်တေွအဝတ်အစားတေွကိုလူကြီးနဲ့အတူဝေငှနေသည်
"လူကြီး,မင် ဟိုဘက်ခနသွားအုန်းမယ္"
"အဝေးကြီးမသွားနဲ့နော်အသက်"
"ဟုတ်,လူကြီး"
လူကြီးကိုပြောပြီးလူစုနဲ့ဝေးရာသို့လျှောက်လာခဲ့သည်
ဘုန်း!!
"ကလေးဘာဖြစ်သွားသေးလဲထထ"
13နှစ်အရွယ္ကလေးတစ်ယောက်သူ့ဆီပြေးလာရင်းလဲကျသွားတာကြောင့်ဆွဲထူလိုက်သည်
"တောင်းပန်ပါတယ္,ကျွန်တော်မမြင်လိုက်လို့"
"ရပါတယ္"
~~~~
နန်းတော်ပြန်ရောက်တော့ရေချိုးဆောင်မှာရေချိုးပြီးHyungရဲ့နန်းဆောင်ဘက်ကိုထွက်လာခဲ့သည်
Hyungရဲ့နန်းဆောင်ဘက်သွားနေတုန်းကျောကိုတစ်ယောက်ယောက်ကပုတ်လာတာကြောင့်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့
"Kim V"
/မတေွ့တာကြာပြီနော်,မြို့ထဲလာတာအိမ်ကိုတောင်မဝင်ဘူး/
"Hyungကောပါလို့ပါ,ပြီးတော့ဒီနေ့ကကလေးတေွများတယ္,ကလေးတေွခနခနပွေ့တော့အဝတ်အစားတေွညစ်ပတ်ကုန်လို့"
/ဟုတ်ပါပြီ,ငါမှလာမတွေ့ရင်ငါ့သူငယ္ချင်းနဲ့တေွ့ရမဲ့ပံုမပေါ်ဘူး/
"ငါမအားလို့ပါချင်းဂူးကလဲ,စိတ်ဆိုးနဲ့နော်,နော်လို့"
့သူ့လက်ကိုခါရမ်းပြီးစိတ်မဆိုးဖို့ပြောနဲ့တဲ့Yoongiရဲ့ချစ်စရာကောင်းမှုကြောင့်သူသဘောကျစွာရယ္လိုက္မိသည်
Yoongiကိုကြည့်နေတုန်းမျက်စိကတဖြည်းဖြည်းဝါးလာတာကြောင့်ခေါင်းကိုခါရမ်းလိုက်သည်
"Kim V!!! "
Yoongiရဲ့အသံကြားပြီးသူဘားမှမသိတော့
သူ့မျက်စိထဲမှာအမှောင်ထုကြီးကကြီးစိုးသွားသည်
~~~~~~
Kim Vကရုတ်တရက်ကြီးမေ့လဲသွားတာကြောင့်ပွေ့ပြီး Hyungအဆောင်ကိုခေါ်ခဲ့လိုက်သည်
သူစိတ်ပူလှပြီ,သမားတော်ကအခုထိမ
ရောက္သေး
တံခါးဖွင့်ကြားလို့ကြည့်လိုက်တော့သမားတော်နဲ့အတူရောက်လာတဲ့ Taehyung
YOU ARE READING
ေနှာင်ကြိုး(completed)
Fanfiction"အခွင့်ရေးရှိတယ်မင်.....စီရင်ချက်ချတဲ့အချိန်မှာမင်းအသက်ရှင်ဖို့ငါ့ဆီမှာတောင်းဆိုပါ" Kim Seokjin "မဟုတ်ဘူးအရှင်မဖြစ်သင့်တဲ့အချစ်ကိုဖန်တီးမိပီမို့အတူနေခွင့်မရရင်အရှင့်လက်နဲ့ကိုယ်တိုင်စီရင်ပေးပါအရှင်ဒါကျတော့်ရဲ့နောက်ဆုံးတောင်းဆိုချက်ပဲ" Min Yoongi "အခြ...
