Su dolu küvetin içindeson iki dakikam. Ölüme çok yaklaştım. Onunla buluşmama son iki dakika. Ağırlık yavaşça üzerime çökmeye başlıyor. Gözlerime kapanması için uygulanan baskı kazanıyordu. Yavaşça kapadım gözlerimi. Suyun altındaki bedenim yavaş yavaş son verecekti. Son nefesler son bir kaç nefes... Ve sonsuz yolculuk için son bir saniye ve son nefes. Kapı açılması çığlıklar ve kolumdan tutulup çekilmem. Gözlerimin üzerinden giden baskıyla parlayan beyaz ışığa doğru bakıyorum. Hastanede olduğumu anlıyorum. Başımda annem babam ve erkek kardeşim.
-Kızım iyi misin?
diye soruyor babam. Canım babam çok korkmuşa benziyor. Başımı sallıyorum sadece konuşmaya halim yok. Bir kelime bile etsem o gelicek aklıma korkusuyla susuyorum.
-hadi artık eve gitme vakti hastaneleri sevmezsin sen
diyor erkek kardeşim.Yanlış söyledin kardeşim sevmeyiz olucaktı diyemiyorum. Sevmezdik çünkü. O da sevmezdi. Son 1 ayını hastanede geçirmekten başka bir şey yapmamıştı.Odaya göz attığımda tanıdık geldğinin farkına vardım. Bu yatak ölüme doğru gözlerini kapatırken son nefeslerini verdiği yatak. Peki ya o cam.her gün onun uyanmasını beklerken aramızdaki tek engel. Ve o gün uyanmadığın gün.Camdan kalp atışlarını izlerken birden durması.O günde olduğu gibi gözyaşlarım şimdi de delice akıyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateş ve Su
RomanceÖncelikle bu benim ilk hikayem ve oldukça heycanlıyım normal hayatımda zaten yazmayı çok seviyorum fakat kendime güvenmediğim için buraya yazmaya cesaret edemedim ama artık zamanı geldi diye düşünüyorum ben severek yazıcam umarım hikayem sevilir ve...
