"Dad are you okay?!" I ran towards him.
Naglalaro lang ako sa tapat ng bahay namin nang dumating si daddy na may tama ng baril sa balikat. Dali dali kong binitawan ang sasakyang hawak at nagtungo sa kanya.
He got shot on his right shoulder and he also had a wound on his left leg. I was so terrified. Bago pa naman ako makalapit sa kanya ng tuluyan, natumba na siya pabagsak sa sahig. I screamed as loud as I can and luckily, manang ran to me and held my dad.
Nanginginig akong umatras paalis sana pero manang shouted at me to call security. For the first time in my life, I was so afraid. I'm so young to experience that kind of situation yet I still don't have a choice but to face my fears.
Dad told me that I should stay quiet. Act like a lady and never run if not necessary, don't show any emotions and never trust anyone. Never have a person that will drag you down and will be the cause of your downfall.
But that time, I disobeyed him.
I never been outside our home, so I barely knew what's outside. I don't have friends. I don't play outside, the security of our house was strictly lock so I can't scape. Lagi niyang sinasabi na hindi pa ako dapat lumabas dahil hindi safe para sa akin ang lumabas, I understand him, he just want the best for me.
"Ali!" I heard my dad shouted my name.
I stopped running and look back. Hindi na dapat ako lumingon at nagpatuloy na lang sa pagpasok sa loob ng bahay ngunit may kung ano ang sakin na gustong lingunin at lumapit sa aking ama.
"Don't call anyone, okay?! Daddy is alright." He smile.
Tumayo na siya at humakbang palapit sa akin. Ang mga luha ko ay patuloy sa pagpatak na pilit kong pinapalis, ayokong makita ni daddy na umiiyak ako dahil alam kong nasasaktan siya. He said, he doesn't like it when I start crying in front of him, so if I can stop myself from crying, I would. But that day is different.
I ran to him and hug his waist tightly. Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko pero natatakot ako. I heard him groan in pain, doon ko lang napansin na may sugat din siya sa kanyang tagiliran.
'what happened dad?'
Agad na kumapit sa aking mga kamay ang dugo na nasa kayang tagiliran. Agad akong hinatak ni manang paatras upang hindi ko maidiin ang sarili kay daddy.
"B-blood.. Dad, w-what happened?!" I'm sobbing while shouting those words.
I don't know but... it hurts.
Agad akong niyakap ni manang nang may pumasok na mga itim na mga sasakyan sa loob ng aking bahay. Hinawakan ko nang mahigpit ang kamay ni manang dahil sa takot.
My Dad covered us with his body. I can't speak. Hindi ko na mapigilan ng luhang dumadaloy sa aking pisngi kahit anong punas ko. Hinilig ni manang ang aking ulo upang hindi ko makita ang mga nasa sasakyan.
Pero hindi nakaligtas saking mga mata ang babaeng bumaba sa itim na van. She's elegant with a powerful Aura. Kita sa kanyang mata ang owturidad at kapangyarihang kaya niyang ipakita sa amin. She has a average height, flawless skin and bright skin.
But I can't see her face.
Gulat akong napasigaw dahil sa paghatak sa akin ng isang mga tauhan na kasama ng babae. Manang shouted at tried her best to get me but another man hold him. Dinala ako sa babaeng ngayon ay nakatingin sa akin. Her eyes soften but turned cold again at she shift her gaze to my dad.
"Daddy!!" I cried.
Agad akong pinasok sa loob ng sasakyan na ikinalaki naman ng mata ni daddy. Dahil sa takot ko, nagpumiglas ako at pilit na kumawala sa kamay ng lalaki ngunit nabigo ako. Hindi na mahagip ng aking mga mata ang aking ama kaya napuno ng pag-aalala ang aking buong katawan.
![](https://img.wattpad.com/cover/282618952-288-k442223.jpg)
BINABASA MO ANG
Captain In Charge(ON HOLD)
Romantik"I was a soldier fighting for my country. And i loved a woman who can never be with me." Battle for love. Will he able fight for her?