I'll Be Your Painful Memory

CHAPTER ONE

Thysel

"Giugno Luglio. Before these witnesses, I vow to love you and care for you as long as we both shall live. I take you with all of your faults and your strengths as I offer myself to you with all of my faults and strengths. I will help you when you need help, and I will turn to you when I need help. I choose you as the person with whom I will spend my life" I said it without any emotion exxerted.

Today is my wedding day, whom all the people attended with a smile on thier faces without knowing that this is just an act.

"Get back to your senses woman!" Mahina ngunit puno ng awtoridad na sabi Lio saakin. Kanina pa pala lumilipad sa kung saan ang isip ko.

I looked at the priest clueless.

"You may now kiss the bride" hindi ko man lang na processo ang sinabi ng pari ng bigla nalang akong halikan ni Lio.

I was about to slap him when he whispered something to my ear.

" Dont think that I want that kiss, that is just a part of our hell wedding ceremony! Behave!" I looked at him emotionless.

After the ceremony. We proceed to our reception venue. I wanted to go home and sleep but I cant, I need to act more so that people will not speculate.

Nangagawit na ang baba ko sa kangi-ngiti sa mga nagpahayag ng kanilang pagbati. Akala mo naman nagmamahalan ang ikinasal.

Umupo ako dahil sa iniwan ako ni Lio upang lapitan ang mga kaibigan nito. He actually invited me to come but I declined. Wala akong balak makilala ang mga taong nakapaligid sa kanya except for his family, wala naman akong choice kundi ang pakisamahan sila.

Everything went well pagkatapos ay dumiretso na kami sa bahay na regalo ng aming mga magulang. Buti nga at pumayag silang wag na kaming umalis papuntang maldives para mag honeymoon. There's no need for that.

The house is spitting elegance. Well, what do I expect? I married a fucking De La Fontera. Everything is all about elegance.

Lio and I decided that he will take the guestroom and I will take the master's bedroom. Fair enough.

Dahil sa pagod, after I took a bath nakatulog kaagad ako at kinabukasan ay dahil nakasanayan kung bumangon ng umaga at magluto ng agahan ay yun ang ginawa ko. Not that I want to act like a real housewife, nakasanayan ko lang talaga.

Matapos kung ihanda ang lamesa ay sakto namang pagpasok ni Lio sa kusina.

" You cooked?" Tanong nito saakin na napaka-obvious namang nagluto ako.

Tango lang ang isinagot ko with the usual emotionless expression.

Lio joined me at umupo narin paharap sakin and we started eating not taking a glance or talking to each other. Kung ganito katahimik ang bahay ay wala kaming magiging problema. I like the silence.

Nililigpit ko na ang pinagkainan namin ng magsalita si Lio.

" Nana Maria is on leave but she will be back here mamayang hapon. Wag kanang gumising ng maaga and stop doing all the chores and leave it all to her. Stop acting like a Housewife, that's not the reason you're here . Anyway this is my card buy everything na kulang sa bahay or buy everything you need. I dont care just behave" Balak ko sanang umalma but I stopped myself at tinanggap nalang ang card ni Lio.

Tiningnan ko lang si Lio hanggang sa makalabas na ito papuntang garahe.

I dont want to be your wife also but I needed to. Iyon ang mga gusto kung sabihin kay Lio but the words was stuck on my mouth. Para ano pa kung mag i-explain ako? May mababago ba?.

Wala akong ibang ginawa buong-araw kundi ang ayusin ang mga damit ko. Hindi ko na inayos ang bahay as what as Lio said hindi iyon ang trabaho ko.

Almost 4pm ng makarinig ako ng parang may ingay sa labas. Maybe its the bodyguard pero ng makarinig ako ng boses ng babae ay bumaba na ako.

Nabungaran ko ang may kaedaran ng babae na nag-aayos ng kung anu-ano sa kusina. She look at me and stop what she was doing.

" Magandang Hapon señorita, ako si Maria ang inyong mayordoma. Ito naman si Lesley at Esmeralda ang inyong mga kasambahay. May darating pang dalawa mamaya kasama ni señorito Giugno" sa pananalita at tingin palang ng mayordoma ay halatang ayaw ako nito.

Tumango lang ako at tumalikod na pabalik sa kwarto ko. Sanay na sanay na ako sa malamig na pakikitungo. Ganoon rin makitungo ang aking ama saakin excep for my mother at ang mga kapatid ko but they dont stay long at home kaya pawang puro kasambahay lang nakakasama ko. It sucks to be the youngest.

Masyado akong nawili sa pag-aayos ng mga gamit ko ng hindi ko namalayan na gabi na. Balak ko sanang hindi nalang muna bumaba ,total busog pa ako ng may kumatok sa pintuan ko.

"Señorita Fhea,Maghahapunan na po" Pagpapaalam ng isa sa mga kasambahay.

"I wont eat ,im going to sleep so dont come here again" alam kung mataray ang pagkasabi ko nun pero hindi na ako nag-abala pang isipin.

Lumipas ang dalawang oras at naghahanda na ako para matulog ng may kumatok ulit saaking pintuan. Hinintay kung magsalita ito kaso pagkatok lang pauli-ulit ang ginagawa ng kung sino.

Padabog akong tumayo upang pagsabihan ang kung sino man. Nang magulat akong nabungaran si Lio with his office attire.

"What?" Tanong kung walang emosyon.

"Nana Maria told me you didn't eat, go down and wait for me para sabay na tayong kumain" I was taken a back.

" Im full, I already told them" isasara ko na sana ang pinto ng hawakan ako ni Lio sa braso. " If I said You'll eat, you eat!" Nagulat may wala parin akong ipinapakitang emosyon sa ginawa ni Lio.

"Let go, wag mo akong utusan" Kalmado kung sabi.

" Our our parents are asking for a grandchild and I remember you agreed to give them one. Asawa na kita and I have all the rights to fuck you. Kaya kumain ka para magkalakas ka, im not an easy man Thysel. Kaya kung gusto mo akong tagalan then cooperate" Kinakabahan akong tumingin kay Lio na seryosong nakatingin din saakin.

"W-what are you saying" nauutal kung sabi dahil sa kaba.

"I'll fuck you hard tonight, you need to eat if you want to survive" umalis si Lio pagkatapos niyang sabihin yun at naiwan akong lutang. My mind was refrusing to believe what he just said.

Dont forget to vote and leave a comment ut wilk be appriciated.

Faker Libra