wszystko zaczęło się od piłki (yaoi)

1. Każdy dzień jest inny od poprzedniego

Jak każdego dnia wstałem dziś wcześnie żeby nie spóźnić się na trening piłki nożnej. Kiedy już wziąłem prysznic, przebrałem się i spakowałem do sportowej torby zbiegłem do kuchni i zabrałem butelkę wody i kanapki. Stając przy drzwiach wyjściowych omiotłem wzrokiem dom, żeby upewnić się, że zabrałem wszystko. Nagle zza kanapy wyskoczyła mała biała kulka, skacząc i miałcząc dała znać o swojej obecności. Wziąłem Łapka pod pachę i wyszłem z domu, po drodze na trening wstąpiłem jeszcze do Jenny, (mojej najlepszej przyjaciółki, która mieszkała kilka domów dalej) stanąłem przed jej drzwiami i zadzwoniłem, po chwili wyszła Jenny w samej piżamie w różowe jeże (dedyk dra Roks xD) z potarganymi włosami i na boso. -Hej mała! -Uściskałem ją przyjaźnie aż pisnęła.
-Wpadłem ci podrzucić Łapka, a ja spadam na trening. Po czym wcisnąłem jej w ręce psotnego kotka, pocałowałem ją w policzek i pobiegłem ulicą w stronę hali sportowej.

***

Szedłem właśnie chodnikiem kiedy usłyszałem za sobą kroki, miałem się właśnie odwrócić kiedy coś do mnie dobiło z wielką siłą, upadłem twarzą na zimne kafelki chodnika i usłyszałem szczęk łamiącej się kości i ogromny ból. -Bardzo przepraszam, nie chciałem cię przewrócić, na prawdę przepraszam...
Usłyszałem nad sobą bardzo słodki głos, wciąż powtarzający słowo "przepraszam". Podniosłem się na rękach i spojrzałem swojemu winowajcy prosto w oczy, klęczał przy mnie z ręką na moich plecach i patrzył na mnie spojrzeniem pełnym troski. -O boże! Ty krwawisz! Strasznie mi przykro, to moja wina!
Pomógł mi wstać, po czym wyjął z kieszeni białą chusteczkę i przyłożył mi ją delikatnie do krwawiącego nosa. -Au! Boli! -Krzyknąłem i odsunąłem jego rękę.
-Chyba jest złamany, jeszcze raz przepraszam, nie chciałem, zaprowadzę cię do szpitala.
-Nie! Nigdzie nie idę, nie lubię szpitali. -Żuciłem przez zaciśnięte zęby, wciąż trzymając się za krwawiący nos. -To chodźmy do mnie, mieszkam kilka domów w stecz, opatrze cię, nastawię nos i jak już wszystko będzie dobrze odwiozę cię do domu. Pasuje ci taki układ? -winowajca uśmiechnął się lekko do mnie po czym chwycił swoją torbę i ruszył w przeciwną stronę niż wcześniej. Ruszyłem za nim, doganiając go rzuciłem z szyderczym uśmiechem -Przecież spieszyłeś się gdzieś blondasku.
-Już nie ważne, jutro pójdę bo teraz już za późno.
-Czyżbyś z mojego powodu zmienił plany? -uśmiechnąłem się do niego.
-Raczej z mojego powodu bo to przecież z mojej winy wyglądasz tak, (Wskazał dłonią moją twatrz i zakrwawioną koszule) już jesteśmy. Otworzył drzwi i puścił mnie przodem. Dom był mały, przytulny i w nowoczesnym stylu. -Usiądź w slonie a ja pójdę po apteczkę. -Powiedział blondyn i ruszył w stronę kuchni. Usiadłem na kanapie w salonie i zacząłem przyglądać się jak chłopak szykuje plastry i opatrunki. Wpatrywałem się w niego przez dłuższy czas, chłopak był niższy ode mnie o głowę, jego czarna koszulka opinała jego delikatne ciało. Nie potrafiłem oderwać od niego wzroku, kiedy mój wzrok zjechał niżej, na jego tyłek. -taki słodki tyłeczek. -wymcnęło mi sie a ja dopiero teraz zauwarzyłem, że powiedziałem to głośno. Blondyn się zarumienił i zignorował moją uwagę. Zbliżył się do mnie i zaczął zakładać mi opatrunek.

***