Thinking out loud

- twelve

Pov Laila.

Ik word gebeld door een onbekend nummer, mijn hemel hoelaat is het?! "Hallo? Ja dat ben ik. Maar wie ben jij dan? Oh oke. Ja dat klopt. Nee hoezo? Oja tuurlijk, ja dat heb ik helemaal express gedaan. Zoek het uit. Welterusten." en ik hang op. Ik weet niet of het Kalinca zelf was of die achterlijke vriendinnen van haar, maar die heeft het nu dus definitief verpest bij mij. "Date je met Samuel om mij een mes in m'n rug te steken?" Is het kind helemaal gek geworden. Ik ken haar amper, waarom zou ik dan een mes in haar rug willen steken?! Ik kijk op mijn klok, 2:15 en ik zie dat ik 3 gemiste oproepen van Noa heb. Ik bel haar terug. "OH MY GOD NEE SERIEUS? HAAHAHAHAHHAHA ik kom er nu aan." ik hang op en ren richting ons dakterras en gooi de deur open. Ik kom niet meer bij van het lachen. "Hebben jullie een leuke avond gehad jongens?" schater ik. Dioni en Noa kijken me allebei boos aan maar verdwijnen wel samen in Noa haar slaapkamer dus ik geloof dat het wel goed gegaan is. Ik duik vlug mijn bed in om verder te slapen.

Pov Cassius.

"Dudeeeeeeeeeeee." hoor ik kreunend naast m'n hoofd. Ik draai me om en zie Samuel liggen. "Jooooooooo. Hoelaat is het man?" vraag ik. Ik zie Samuel z'n telefoon pakken en meteen opspringen, "HOOOOOO SHIT, ik kom te laat voor school. Het is kwart over 9." Holy shit, ik heb om 10 uur dansles. "Ooooh shit, dan zal ik ook maar eens opschieten." Zo snel als we allebei opsprongen, zo veel spijt hebben we er ook weer van. Wat voel ik me beroerd zeg, maar mijn hoofd is wel leeg nu. Ik heb vandaag gelukkig dansles zonder Melody, dan heb ik vandaag ook nog om over alles na te denken, dan kan ik morgen met haar gaan praten. "Cass, ik moet echt gaan. Het was super gezellig, ik spreek je snel!" roept Samuel terwijl hij de trap afrent. Voordat ik m'n mond open doe is hij de voordeur al uit dus ik spring vlug onder de douche, eet iets en ga op weg naar de dansstudio.

Pov Lua.

"Charonne, weet jij waar Dioni is? Ja nee maar is hij niet bij jullie? Ja graag. Allebei niet? Hmm dat is apart. Kaj zal wel bij Kim zijn maar Dioni? Ja mama is ongerust, vandaar dat ik je om half 8 opbel. Oke schat, geeft niks. Tot straks." en ik hang op. "Mam, Dioni is niet bij Kaj. Dus ik heb geen idee. Als het nou 9 uur bel je gewoon naar zijn school, weet je meteen of hij er is ja of nee." en ik loop terug naar boven om me klaar te maken voor school. "LUA, bel Dioni nog een keer." roept m'n moeder van onderaan de trap. "DAT WERKT NIET, ALS JE HEM WILT BELLEN DAN BEL JE LEKKER ZELF." roep ik zo hard dat ik zeker weet dat ze me hoort. Wat kan zij af en toe toch moeilijk doen. Ik hoor m'n telefoon afgaan maar ik moet een beetje haasten anders ben ik te laat voor school. Ik kijk zo wel wie er wat stuurde.

Pov Kaj.

Ik word langzaam wakker en kijk op mijn mobiel, een gemiste oproep van Lua, wat is dat toch? Ik stuur haar een app en vraag waarom ze gebeld heeft. Dan draai ik me om en pak Kim vast, "Goodmorning beautiful." fluister ik in haar oor. Ze reageert niet dus ik laat haar gewoon doorslapen. Ik ga het bed uit en trek m'n kleren aan, ik wil niet weer iemand een hartaanval bezorgen door naakt of halfnaakt door het huis te banjeren. Het voelt goed om samen met Kim te zijn en ik ben ook blij dat we steeds meer naar elkaar toegroeien. "Goedemorgen gap." hoor ik als ik de keuken inloop en ik zie Dioni zitten. "Dankjewel dat je ons tot 2:15 op het dakterras hebt laten zitten. Van je vrienden moet je het hebben." zegt hij geïrriteerd. Ooooh shit, helemaal vergeten. Ik begin onwijs hard te lachen. "Maar ik geloof dat jullie het niet erg vonden aangezien je nu hier in de keuken aan een kop koffie zit." lach ik naar hem. "M'n telefoon is leeg, mag ik de jouwe even dan bel ik mijn moeder, want die is vast ongerust. Kunnen we daarna richting school." zegt hij en kijkt me vragend aan. Ik geef mijn telefoon af en pak een kop koffie. "Ik ga niet weg voor Kim wakker is, dan weet je het vast." Ik weet niet waar Dioni last van heeft of wat er gister gebeurd is, maar dat mag hij mij mooi straks gaan vertellen.

Pov Simge.

Ik heb al 2 dagen een huilende Melody bij mij en ik ben er wel een beetje klaar mee. "En nu stop je met huilen, ga naar buiten, ga de hond van de buren uitlaten, ga dansen, ga trampoline springen, ga doelloos rondjes rennen om je huis, maar STOP met huilen en zielig binnen zitten." zeg ik duidelijk. Ik sta op, "Als je bedacht hebt wat je vandaag gaat doen, dan kom je maar naar me kamer. Tot die tijd wil ik niks horen. Ook geen gehuil want ik zet je m'n huis uit." en ik stamp de trap op. Ik ben nu misschien een beetje hard, maar met huilen bereikt ze niks. Ik ga van het ergste uit en ga ervan uit dat Cassius geen sorry komt zeggen en het echt klaar is en dan kan ze beter doorgaan met haar leven dan dat ze zo gaat liggen huilen, ik heb daar ook echt een hekel aan. Na een half uur klopt ze op m'n deur. "En wat gaan we vandaag doen?" vraag ik als de deur open gaat. "Jij niks, ik ga zelf een uur hardlopen, ga douchen en ik kom dan terug." en ze draait zich om en loopt de deur uit. Ik geloof dat mijn speech geholpen heeft fijn. Nu kan ik zelf even rustig aan school werken.