- twentytwo

246 16 1
                                    

Pov Kim.

Ik schrik wakker uit mijn nachtmerrie en ben helemaal bezweet. De afgelopen weken zijn 's nachts één grote hel en afgelopen nacht was het weer zo ver. Mijn nachtmerries gaan ver, van mishandeling, tot ontvoering en afgelopen nacht verkrachting. Het komt allemaal door mijn zorgen om Noa en Laila. Het is inmiddels een week geleden dat ze me gebeld heeft maar ze zijn nog steeds niet thuis. Ik begin de moed te verliezen en de hoop op te geven. Ik weet niet wat ik nog kan doen. De politie heeft ons proberen te helpen, maar dat was tevergeefs helaas. De enigste troost die ik heb, is dat Kaj er voor me is en me door deze regelrechte hel heen helpt.

Pov Samuel.

"Goedemorgen lekker ding." hoor ik naast me. Ik schrik en draai me met een ruk om. SHIT KALINCA. Ik spring m'n bed uit maar zie dat ik niks aan heb dus loop vlug naar de kast om een boxer aan te trekken. "Het lijkt me beter als je gaat." zeg ik tegen haar en pak haar spullen van de grond af. "Maar we hebben het zo gezellig gehad vannacht." sputtert ze tegen. "Dat interesseert me niks. Ik hou niet meer van je dus ik wil dat je vertrekt." en ik kijk haar niet eens aan. "Maar ik wel van jou." zeurt ze. "Zoals ik al zei, het interesseert me niet. EN NU MIJN SLAAPKAMER EN HUIS UIT." schreeuw ik. Ik sta op het punt om compleet uit mijn vel te springen en ik hoop dat Kalinca weg is tegen de tijd dat het gebeurd.

"Oke, ik ga al. Sorry Samuel. Doei." en terwijl ze naar beneden loopt kleed ze zich aan. Ik word weer enigszins rustig als de voordeur in het slot valt en ik zeker weet dat buiten is. Dan begin ik hartverscheurend te huilen. Samia heeft gelijk. Ik heb hulp nodig. Ik sta op en loop naar haar slaapkamer. "Samia, ben je wakker?" fluister ik. "Ja." antwoord ze en ze doet de lamp aan. "Ik wil dat je met me meegaat naar een kliniek, ik heb hulp nodig. Vandaag nog." stotter ik. "Oke, over een uurtje gaan we." en ze maakt een gebaar dat ik haar kamer uit moet zodat ze zich klaar kan maken.

Pov Cassius.

"Hey kerel." en ik geef Jai een bro hug. Dit is de eerste keer dat ik hem zie sinds hij weggegaan is. "Hoe gaat het met je?" vraagt hij. Ik zucht, "Heb je even? Er is namelijk best een hoop aan de hand." en we lopen richting een tentje waar we lekker van de zon en een drankje kunnen genieten. "Voor ik over mijn leven begin is er iets dat je moet weten. Samuel is opgenomen in een kliniek om af te kicken van zijn alcoholverslaving en de manier hoe hij met problemen omgaat. Het gaat goed met hem." en ik kijk naar Jai. "Verbaasd me eerlijk gezegd niks, ik ben blij dat hij de stap heeft gezet. Werd tijd." en ik knik naar hem.

"Maar over mijn leven, zoals je weet dansen Melody en ik sinds een tijdje met z'n tweeën en ik dacht dat alles dan beter zou worden voor ons, dat we een grote toekomst als duo aan zouden kunnen. Maar Melody is er alleen maar slechter op geworden sinds we niet meer met z'n vieren dansen. Je kunt aan haar merken dat ze Simge onwijs mist, maar Dioni en Simge komen niet meer terug. En je weet dat het mijn allergrootste droom is om echt door te breken en ik ben bang dat dat met haar niet gaat lukken Jai. Maar ik hou van haar, dus wil haar ook niet teleurstellen. Maar mijn droom, alles waar ik al vanaf jongs af aan naartoe leef en kei hard voor geknokt heb, wil ik niet opgeven voor een relatie. En al helemaal niet op deze leeftijd."

Jai kijkt me aan en zegt, "Je weet wat ik nu ga zeggen en de enige reden waarom je me dit verteld is omdat je bevestiging wil. Ik weet al wat jou keuze is Cassius en jij weet ook wat ik ervan vind en wat ik vind dat je moet doen. En ik hoop dat je zo slim bent om het juiste te doen. Want je bent een groot talent, vergeet dat niet." en hij glimlacht naar me. "Thanks man, ik heb je gemist." en ik geef Jai een knuffel. Hij is echt een goede vriend.

Thinking out loudWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu