Pov Amber
'Veel plezier schat',zegt mijn moeder met tranen in haar ogen. 'Dat gaat wel lukken denk ik',zeg ik met een brok in mijn keel. Ik kan het nog steeds niet geloven. Samen met nog een paar uit mijn klas, ben ik uitgekozen voor een jaar naar een tropisch eiland te gaan om er,na dat jaar,een verslag over te moeten schrijven voor school. Altijd weer school dat het verpest. Gelukkig mag mijn beste vriendin ook mee,anders overleef ik het denk ik niet. 'Amber!,we moeten gaan!',roept Dean, de leidinggevende. 'Okay!',roep ik terug. 'Dag mam,doe alsjeblieft voorzichtig en zorg goed voor Rosie?', vraag ik en geef haar nog een knuffel voordat ik naar de rest toeloop. Ik loop naar Lynn toe en haak mijn Arm door de hare. 'This is the moment',fluister ik. 'Smint moment,boost yourself!',zegt Lynn net iets te hard. Hoe kan iemand zo melig zijn om... 6:30,denk ik terwijl ik op mijn mobiel kijk. Ik schud mijn hoofd en loop samen met Lynn het vliegtuig in.
Als we ongeveer een uurtje hebben gevlogen, moet ik denken aan gister,toen ik afscheid nam van Rosie. Ze is nog maar vijf en heeft al zoveel meegemaakt,en niet alleen Rosie,ik ook. Eerst gingen papa en mama uit elkaar waardoor mam depressief werd. Toen ging Chase,mijn grote broer, bij onze oom en tante in New York wonen waardoor ik hem al 3 jaar niet meer heb gezien. Toen mam eindelijk over haar depressie heen was gekomen,kreeg ze woedeaanvallen waardoor ze het op Rosie en mij africhtte. Uiteindelijk hebben Rosie en ik voor een jaar bij pap en zijn nieuwe vriendin gewoont omdat dat beter was. In die tussentijd is mam naar zo'n kliniek geweest om weer de oude te worden.
'Hey,waarom huil je?',vraagt een jongen voor mij,hij heeft bruin haar en blauwe ogen. 'Ik moest gewoon ergens aan denken',zeg ik terwijl ik probeer te glimlachen. 'Wedden dat ze gewoon huilde omdat ze haar mammie miste?',zegt de jongen naast hem spottend. Ik bekijk hem eens goed. Blond,bruine ogen, kortom: ziet er goed uit. Waarom hebben de meeste knappe jongens zo'n groot ego?. 'Kun je het zien schat?',vraagt hij, weer op dezelfde toon. Ik rol met mijn ogen. 'Het zal wel'.
'Wat is je naam?',vraagt de bruinharige. 'Amber'. 'Ik ben Aiden en deze tammo met het GROOTTE ego,is Luke', bij "grootte",maakt hij een dramatisch handgebaar, wat hem een middelvinger van Luke oplevert. 'Ondanks dat hij zo'n groot ego heeft zit er diep,maar dan ook echt heel diep , een piepklein hartje'. Ik lach nog even en val niet veel later in slaap.
'Amber!,word wakker, we zijn in Dubai geland. We moeten overstappen',zegt Lynn terwijl ze me door elkaar schud. 'Jajaja,rustig'. 'Straks moet Luke je nog dragen omdat je niet opschiet',zegt Aiden lachend. Ik spring op en trek een vies gezicht. 'Ik kom al!'.
***
Op het vliegveld staan Lynn,Aiden,Luke en ik bij elkaar te wachten op ons vliegtuig. Omdat Lynn zich snel verveelt staat ze rondjes te draaien. 'Wat ar joe doeing?',vraag ik. 'Doont joe sie it?',reageert ze voor de grap op net zo'n manier terug. Dat is echt iets tussen ons. Het ene moment is het Nederlands,het andere moment heel slecht Engels en dan weer Duits. 'Ahw, fuck you!, wil je de volgende keer je armband om je pols laten zitten. En niet tegen mijn oog aan gooien?!',vraag ik met een hand op mijn oog. 'Ten eerste: het is geen armband maar een krebel',zegt ze terwijl ze bijna de slappe lach heeft. 'En ten tweede: het spijt me!,vergeef me!,ik denk dat ik de tekst ben vergeten!',zingt ze. 'Tammo'. 'Sjinaasappel'. Opeens begint ze te lachen en wijst naar de jongens.
Pov Lynn
"Kijk nou is, dat gezicht. " 'can it moor creepieer? ' "no i don't tink so." Ze kijken ons raar aan en daarna kijken we elkaar aan. "Nah " zeggen we tegelijk. "Kip,kip,kip,kip,kip,kip" 'ren!' "Wutt?" 'Ren, dat is een groep kippen bij elkaar. ' we krijgen de slappe lach en horen dat we in ons vliegtuig moeten stappen. We zien onze stoelen en ik plof neer. "En dan eindelijk ben ik, Lynn, beland....in mijn stoel!" Ik doe mijn armen wijd en doe mijn ogen dicht. 'Aahh sjinaasappel' roept Amber. Ik heb haar dus geslagen. "Ja sorry he, compleet per ongeluk." Zeg ik terwijl ik mijn handen naast mijn hoofd houd en een schattige blik probeer op te zetten.'dit werkt niet bij mij.'
Hai sjinaasappeltjes,
Dit is ons eerste boek en je zult het woord sjinaasappel vaak vinden...
Houden we van sjinaasappels?
Ik persoonlijk niet, veel te zure dingen.waarom zeg ik sjinaasappel dat zou ik is even piekfijn uitleggen.ik zat dus bij economie en toen zei iemand:' er zit iets oranjes' op je gezicht' en toen zei ik dat is sjinaasappel. Dat kwam er uit met een sissende s en toen dacht ik wawasdatan? En toen ging ik het vaker zeggen, en nu zijn we gepromoveerd tot oppersjinaasappels van sjinaasappelland.
Onze levensvraag waar we hierin ons eigen antwoord op gaan geven:
"Waarom is een ananas geen Anasappel?"
Over anasappel gesproken. Wil jij de anasappel van de week worden? Stuur een privé bericht en misschien ben jij wel de anasappel van de week!
