Fısıltıların geldiği yöne doğru uçuyordu denizde resmen, her gün bunu yapmayı seviyordu. Bundan hiç bıkmayacağını düşünüyordu çünkü deniz yosunları hep bir ağızdan şarkı söylüyorlardı. Yaklaştıkça sözleri daha net oluyordu ve bugün en sevdiği şarkıyı söylüyorlardı ;
Işıklarda sonsuz sevgi, kelebek gibi göklerde uçuşuyor
Ay gibi parlak gözlere sahip bir kız dans ediyor
Genç kız gülümseyerek şarkıya eşlik ediyordu çünkü bu şarkı kendisi için yazılmıştı. Deniz yosunları genç kızın sesini duyduklarında daha bir coşkuyla söylüyorlardı şarkıyı çünkü Lenka harika bir deniz kızıydı. Deniz canlıları arasında en sevdikleri kişiydi Lenka ve onun için şarkı yazmışlardı. Lenka adil bir deniz canlısıydı annesi Zalim'in aksine, Zalim kendi türünü üstün görüp diğer deniz canlılarını küçümser ve huzuruna kabul dahi etmezdi bu ona göre kendini aşağılamaktı ve buna asla müsaade etmezdi. Lenka deniz yosunlarına ellerini uzatmış ve sevmişti deniz yosunlarından ince bir sesle kıkırdama gelince buna memnun olduklarını anlamıştı, teşekkür ederek yanlarından ayrıldı ve şimdi her gün yaptığı bir başka aktivitesine doğru yüzüyordu. Gülümseyerek yüzerken arkadaşı Lowell ile karşılaştı. Lowell gülümseyerek;
"Dur bir tahminde bulunayım yine Yıldız Çiçeği'ne gidiyorsun değil mi?"
Lenka gülümseyerek başını salladı;
"Tahminin elbette doğru olacak Lowell ben her gün Yıldız Çiçeği'ne gidiyorum, onun huzuruna ihtiyacım var."
Lowell başını olumsuz anlamında salladı;
"Lenka hadi ama denizdeki tüm bitkilerin yanına gidiyorsun, şarkı söylüyorsun, konuşuyorsun ama bizlere asla vakit ayırmıyorsun"
Lowell üzgün bir tonda konuşunca Lenka kaşlarını çattı ve;
"Lowell sizlerle her zaman vakit geçiriyorum, sizleri hiç ihmal etmedim ve sizleri çok seviyorum ancak denizde ki bitkileri de çok seviyorum onlara da zaman ayırmalıyım"
"Bence kendin için gidiyorsun"
Lenka Lowell'ın söyledikleri karşında seslice gülmüş ve
"Biraz bencilce davranıyor olabilirim" demişti.
Lowell ile konuşması bitince hızla yıldız çiçeğinin yanına gitmişti. Yıldız Çiçeği Lenka'nın geldiğini anlayınca hemen kokusunu yaymıştı. Bunu sadece Lenka gelince yapıyordu.
"Ah benim canım dostum senin yanından hiç ayrılmak istemiyorum, sonsuza dek senin yanında kalabilirim" demişti. Yıldız Çiçeği ona güzel kokular verirken bir yandan da zihnine konuşuyordu;
Senin yanımda kalmanı ben de çok isterim, ailemi kaybettikten sonra sen sevginle yeniden umut verdin,sen benim tek dostumsun"
Lenka dostundan duyduğu bu güzel sözlerle gözlerine biriken yaşları geri çevirmeyi zorlukla başardı, Yıldız Çiçeği sıradan bir bitki değildi anlıyordu çünkü görebiliyordu ve en önemlisi zihnine konuşabiliyordu. Bu özel çiçek Lenka'nın en sevdiği arkadaşıydı.
"Bir dakika bu benim sana söylediğim ilk şarkıydı, Tanrı'm sesim gerçekten berbat"
"Sen benimle ilk bu şekilde iletişim kurmuştun ben her ne kadar seninle konuşmasam da sen inatçı çıkmıştın ve her gün gelmiştin, bu seninle ilk anım Lenka bunu sana hatırlatmaktan çok mutluyum"
"Bu seninle ilk bağımız ben de çok mutlu oldum ama sesim konusunda ısrarcıyım"
"Lenka dostlar arasında ki bağ sonsuzdur ilk bu şekilde bağ kuruldu ve bu çok özel ayrıca sesin berbat değil"
"Sana göre her şeyim mükemmel zaten" demişti ve aklına gelenle tekrar dostuna döndü ;
"Benden başka biriyle konuşmama konusunda hala ısrarcı mısın? Wendy seninle konuşmak için can atıyor biliyorsun"
"Biliyorum, Wendy gerçekten iyi bir kız ama ben sadece seninle bağ kurabilirim büyük savaşta kimseye güvenmemek gerektiğini çok iyi anladım"
"Bunun seni ne kadar üzdüğünün farkındayım ve bunu anlayışla karşılıyorum"
Yıldız Çiçeği ile biraz daha sohbet ettikten sonra evine dönen Lenka annesi Zalim ile karşılaştı. Zalim yine küçümser bir tavırla;
"Yine o aptal bitkilerin yanından geliyorsun değil mi?"
"Onlara aptal demeyi bırak artık anne, onlar benim arkadaşlarım"
"Arkadaşların öyle mi? Sen ailemizi küçük düşürüyorsun, aklı bir karış havada bir kızsın senin arkadaşların ancak türünden birileri olabilir diğer deniz canlıları değil"
"Ailemizi küçük düşürmüyorum, kendi türünü üstün görmeyi bırak artık herkes eşit, deniz hepimizin evi ve onlar benim arkadaşlarım haklarında düzgün konuş"
"Sen nasıl olurda benim kızım olabilirsin anlamıyorum, seninle daha sonra bu konuyu konuşacağız ama sonra şimdi önemli bir işim var"
"Dur ben bir tahminde bulunayım kendi türün dışındakilere eziyet etmek, bu değil mi işin? Onları rahat bırak önceden sana Thria diye sesleniyorlarmış şimdi ise Zalim diyorlar"
"Thria aptalın tekiydi ama Zalim son derece akıllı, ve sen işime burnunu sokma sakın" demiş ve cevap vermesine izin vermeden yanından çekip gitmişti Zalim. Lenka annesinin ardından adaya gitmek için hareketlendi. Lenka annesiyle her gün bu şekilde atışır annesinin değişmesi için konuşurdu ama Zalim bu konuda katıydı ve bu konuşmalardan hoşlanmazdı. Lenka adaya geldiğinde sudan çıkmış ve öylece durmuş düşünüyordu sonra rahatladığını düşünüp suya tekrar girecekken suya düşen bir şey gördü ve hızla o yöne doğru ilerledi. Ne kadar zaman yüzdü farkında bile değildi, düşen her ne ise görüş alanına girince hızla ona doğru ilerledi ve bir anda durdu. Bir müddet sadece baktı ve yanına yaklaşmadı. Daha sonda cesaretini toplayıp ona doğru süzüldü ve yüzüne baktı ve onu alıp hemen karaya çıkarmak için yukarı doğru süzüldü. Karaya çıktığında kendine gelmesi için ona seslendi ama duymuyordu, boğulmuştu. Ne kadar süre ona seslendi farkında değildi aniden gelen sesle hızla arkasına döndü;
"Aman Tanrı'm bu bir insan"
..................................................................
Herkese merhaba, daha önce defalarca kez hikaye yazmaya çalışmış ama bir türlü emin olamamış biri olarak ilk hikayemi yayınladım. Aklımdakileri buraya en iyi şekilde aktarmak için 2 yıldır bekliyorum, bana destek olmanızı ve yanımda olmanızı istiyorum. Beğenmeniz ve yorum yapmanız benim için önemli. Daha fazla bir şeyler yazıp sizi bunaltmak istemiyorum, şimdiden teşekkürler 🙏 ve iyi akşamlar ☺️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Denizdeki Krallık: Lenka
Fantasy"Karada nefes alamıyorum doğru ama nasıl oluyorda deniz benim evim olduğu halde suda boğuluyorum?"
