Neler oluyor

97 6 0
                                    

Yanima oturdu daha dogrusu yatagima hicbir rahatsizlik duymadan yatti. Bu andan istifade hemen sormaliydim yoksa cesaretimi toplayamazdim tekrar.

"BABAM YASİYOR MU ?"
----------------------------------------------

Yaşıyor olamazdı. Şaka mı bu ? Cevap vermsini bekledikçe yayılıyordu yatağıma. Ne bu duygusuzluk ? Babamdan bahsediyoruz. Hayatımda tek kan bağım olan insan.

Yüzüme baktı. Ve yaklaştı yanıma. "Bunu öğrenmek için yanıma uzan bakalım. Biraz zaman geçirelim. " ne demişti o ? Doğru mu duydum ben. Beni orospu mu zannediyordu bu salak. Kaçıyor olmam bunu mu anlatmıştı ona ?

"Ne diyorsun sen be ? Ben o senin düşündüğün lakap neyse o değilim. Git eğlencek başka insan bul. " cesaretime
kendim bile hayran kalmıştım.

Göz göze geldik. Kızmıştı belliydi. yeşillikleri bi ton daha karardı. Aferin Hayal sana uslu uslu duran adamı kızdırdın. Ben bunları düşünürken tek hamlede altındaydım.

Burnu burnuma değiyordu. İlk kez bi erkekle bh kadar yakın oluyordum. Kokusu burnuma doldukça rahatlıyordum. O kadar muhteşem bi kokuydu.

Üzerimdekini çıkardı. Bi an yüzüm kıpkırmzı olduğunu yanaklarımın yandığını hissettim. İlkim böyle olamazdı. Hayır bir şeyler yapmalıydım.

"Litfen yapma. Söz bir daha konuşmam. Hem ben daha... Yani bu ilk olur.. Yapma lütfen. Ne istersen yaparım." Korkdan ölmek üzereydim.

Üzerimden indi ve yanıma bıraktı kendını. Yatağın köşesine geçip dizlerimi karnıma kadar çektim. Korkuyrdum. Artık olayın ciddiyetine vardım.

"Neyden kaçıyordun ? O ıssız alanda ne işin vardı ?" Dedi. Ama yüzüme bile bakmıyordu.

"Şey bende bilmiyorum. Siz kovalayınca. Kaçmak durumunda kaldım. Öyle basit adamlara benzemiyordunuz." Dedim ikinci sorusunu cevaplamak istemiyordum.

"Buna diyelim ki inandım. Ne işin vardı o ıssız yerde ?" Dedi sesindeki tını hala değişmemiş hala yüzüme bakmıyordu.

"Babamla ilgili bir ipucu bulmuştum. Onun peşindeydim. "

"Neymiş o ipucu?" Dedi bi insan aesindeki tınıyı nasıl hiç değiştirmez ya ??

"Babamın adına ait yapılan bi kredi kartı haecaması bulmuşlar. Bunu bulan adamla burda buluşup konşucaktık. "

"Sen cidden salaksın galiba. Kızım o adam senin kafana vurup kaçırmaya çalışan adamdı. Bi insanın yüzünü dahi görmeden nasıl onunla iş yaparsın kızım sen ? Saf mısın salak mı ? Ya ben o sırada Onur'la karşılaşmasam ? Şimdi ye kaç kişinin elinden geçmiştin biliyo musun ?"

Şaka yapıyordu galiba beni korkutmak için. 3 yıldır bu adamla ilerliyodum. Ve hepsi beni kaçırmak için mi yapmış. Cidden hiç yüzünü görmemiştim. Ya adamlarımı gösermişti ya da dosyaları e-Mail ile atmıştı.

Yaşadığım şoktan çıkamadım. Ağzım bi karış açık kalmıştı. Hangi cümlesine cevap verecektim onu bile kestiremedim. Adam haklıydı.

"Bu.. Bunu hiç düşünmemiştim. Yani babamla ilgili her şey yalan mıydı ?" Göz yaşlarımı tutamadım. Noldu bana ağlamazdım ben. Hayır ağlamamalıydım. Ama bunları düşündükçe daha çok ağlıyordum.

Yeşillik yataktan kalktı ve başımı göğsüne koyup sarıldı. İttirmeye çalıştım. Ama ufak tefek bir şeydim zaten. Anı yaşamaya karar verip boynuna daha çok gömdüm başını.

Bu hareketim onu şaşırtmış olacak ki. Bi an elleri hafifledi. Sonra hemen eski halini aldı.

"Hepsinin yalan olduğunu sanmıyorum. Babanın bize yüklü bir miktar borcu var. Onura da öyle. Bizde yaşayıp yaşamadığından emin değiliz ama az da olsa bir kaç kanıt var gibi. Seni de bunun için kaçırdık."

"Peki kız ilk yakalayanın derken iddiaya mı girdiniz hakkımda?" Cızırtılı bi ses tonuyla sormuştum.

"Kızı alanın borcu ödenir eğer yaşıyorsa" dedi. Gülümesidiğini çenesinin gareketinden anlayabiliyordum.

Başımı yavaşca kaldırdım. Göz göze geldik. Tanrım hadi ama eşit şartlarda yarışmıyorduk. Bu adam çok yakışıklı.

"Anladım. Bana napıcaksın ?" Dedim gözlerimi kaçırarak.

"Babana bağlı ufaklık ve de sana. Ne kadar uslu durursanız o kadar az zarar görürsün. Şimdi uyu. Saah erken kalkıcaksın. Kaçmam gibi bir hata yapmazsın bence."

"Uyucam peki. Kaçmam. İyi geceler. " Ne yani pes mi ettim ? Kaçmalıydım. Basbaya öldürecekler beni.

Yatağıma yatıp herkesin uyumasını bekledim. Herkes uyumuştu galiba. Kapıya kulağımı dayayıp seslere baktım. Evet ses yoktu. Başkayalım o zaman.

Sana İhtiyacim VarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin