Sirius Black'in 12 yıl azkabanda kalıp kaçması ardından tüm gerçeklerin gün yüzüne çıkmasıyla birlikte aklanmasından sonra her şey değişir.. Bakalım babasız büyüyen minik Black'in yeni hayatına alışması sürecinde neler gerçekleşecek..
Gidiyordum. Her şeyim hazırdı, ben hazırdım ve geriye tek bir şey kalmıştı. Jennifer halam gözleri dolu bir şekilde bana sarıldı, babamsa kapıdan bizi izliyordu. O beni bu yaşıma kadar büyüten kişiydi onu çok seviyordum ama veda vakti gelmişti. Tabiki onu ziyarete gelicektim ama benim için çok yeni bir hayat başlıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evden ayrıldık. Babamla birlikte bir süre weasleyler ile kalacaktık çünkü duyduğuma göre yeni yıl tatili için Harry ve Weasleylerin çocukları Hogwartsdan gelecekmiş. Onları göreceğim için çok heyecanlıydım. Beraber trene bindik ve yolcu vagonuna geçtik. Yolculuk başlamıştı, ve tabiki benim sorularım da.
Z: Baba bir şey sorabilir miyim?
S: Tabii ki
Z: Sence yapabilir miyim. Yaşıtlarımın 4 senedir hogwartsa gitmiş olması gerekiyor ben o 4 seneyi yarım senede doldurabilir miyim, öğrenebilir miyim?
S: Ben sana bütün bildiklerimi öğreteceğim küçüğüm. Hem duyduğuma göre epey çalışkanmışsın, kendine haksızlık etmemelisin.
Z: Peki ya Harry Potter bana yardım eder mi? O koskoca Vold- kim olduğunu bilirsin sen'i alt etmiş birisi, eminim bütün büyüleri biliyordur.
Babam güldü ve bana baktı.
S: Harry de bundan 3 sene öncesine kadar hiçbir şey bilmiyordu, ki öğreneceği de çok şey var ama elbette bildiklerini sana anlatacaktır, çok iyi anlaşacağınıza eminim. Ona bir mektup yazdım ve her şeyi anlattım. Bir cevap yazdığında beraber okuruz olur mu?
Kafamla onayladım ve derin düşüncelerle dışarıyı izlemeye başladım..
(2 saat sonra)
Sonunda varmıştık. Çok garip ama çok sıcak bir yere benziyordu burası. Kapıyı çaldığımızda turuncu saçlı bir kadın kocaman gülümsemesiyle karşıladı bizi. Önce babama sonra bana sarıldı.
Mrs. W: Hoş geldiniz, ah Sirius seni görmek ne güzel.
Babam bana döndü ve kırmızı saçlı büyük ihtimalle weasleylerin annesi olduğunu tahmin ettiğim kadını göstererek
S: Bu Molly Weasley, yoldaşlıktan. Ve o çok merak ettiğin Weasley'lerin de annesi
Gülümsedim ve babam beni gösterdi.
S: Bu da benim biricik kızım Zayn.
Molly gözlerini kocaman açıp bana tekrardan sıkıca sarıldı.
M: İnanamıyorum ne kadar büyümüşsün küçük Zaynie seni en son gördüğümde küçücüktün. Lütfen içeri geçin kapıda kaldınız.
İçeri geçtik ve bavullarımızı bıraktık. İçerideki adam babama sarıldı ve bana göz kırptı ardından el sıkıştı. Babama döndü ve
Mr W: Küçük hanım kimlerden acaba tanıyabilir miyiz
Elimi uzattım.
Z: Merhaba bayım, ben Zayn Black.
Adam şaşırdı ve benimle el sıkıştı.
A: İnanamıyorum ne kadar büyümüşsün, memnun oldum Zayn ben de Arthur Weasley.
Gülümsedim ve içeri geçerken koltuğun üstünde kendi kendine hareket eden bir örgü ve yün iğnesi vardı, gözlerime inanamadım. ilk defa bir büyü görüyordum, ardından etrafıma bakmaya devam ettim duvarındaki saatin üzerinde çocuk fotoğrafları vardı ve hareket ediyordu, vay canına. Bir koltuğa oturdum ve sordum.
Z: Vay canına tüm bunlar nasıl oluyor
Molly gülümsedi ve bana baktı.
M: Öğreneceğin daha çok şey var..
O gün oturduk ve Molly'nin yaptığı enfes kurabiyelerden yedik, sohbet ettik ve bize bir oda verdiler oraya yerleştik. Weasleyler ve Harry 1 hafta sonra burada olacaktı çok heyecanlıydım. Hem onlarla tanışacaktım hem de babamla geçireceğim ilk yıl başı olacaktı...
