When the Bitch Fall in Love (Short Story)

Chapter 2

Chapter 2 - WTBFIL(SS)

Just a Bitch

Mia Nicole Reyes's POV

Kinabukasan. Pagkaupong pagkaupo ko sa dining area para mag breakfast ay nagulat ako ng halos ibalibag sa mukha ko ni daddy ang isang dyaryo.

Kunot noo ko yung tiningnan then I shrugged when I saw it. It was me while bullying Sarah.

“Have you care to explain to me what is the meaning of that?” Sigaw ni daddy na agad dinaluhan ni Mommy. Mula sa pagkaen ko ay nag-angat ako ng mata. Nasulubong ko ang galit na tingin ni daddy at nagtatanung na mga mata ni Mommy, ate at kuya.

“I just bored that's why.” Saka ako tumayo at nagsalin nalang ng fresh milk.

“You're a big disappointment for me. Nakakahiya ka.”

“I knew dad. Kelan ka ba naging proud saken?” Mapait akong ngumiti. Nakita kong umiling si Mommy para sabihing tumigil na ko. Again I shrugged. Saka ako lumabas ng bahay.

Pagsakay na pagsakay ko ng kotse ay duon tumulo ang luha ko. I am nothing but a big disappointment for Mayor Greggy Reyes. Tangna, I feel like I am not belong to this family. And I will never experience.

—

Huminga ako ng malalim at nilagay sa bag ko ang cellphone ko. Kalat na sa lahat ang ginawa kong pang-bubully kay Sarah. And almost everybody bashing me. Kahit nga taga ibang school. Pero ni isa wala namang may lakas loob na harapin ako.

Naglalakad ako ng makita ko ang dalawang babaeng makakasalubong ko. Pamilyar ang mukha ng babaeng to, she's the one who uploaded my video habang pinapahiya ko si Sarah.

Wala sana akong balak pansinin ng makita kong sadya niyang binitawan ang bottle water na hawak niya at tumapon yun sa sahig dahilan para matalsikan ako at mabasa.

“STUPID!” Sigaw ko sakanya. Kaya lahat ay napatingin samen. Nakita kong lihim siyang ngumisi, sandali lang yun dahil agad umamo ang mukha niya at pilit kumuha ng panyo para punasan ang nabasa kong damit.

Pero bago niya yun magawa ay agad ko siyang tinulak. Gulat ang mukha niya sa lakas ng pagkakasaldak niya. “If you are a bitch, I am a bitch more than you can.” Sigaw ko sakanya at kinuha ang bottle water na may kalahati pang laman.

Napasinghap siya ng ibuhos ko sa mukha niya yun. Kinuha ko ang cellphone ko at kinuhanan siya ng picture. Saka ako ngumisi sakanya. “Don't worry ikaw naman ang paguusapan ng lahat.”

——

“Damn girl” Naiinis kong sabi habang pinupunasan ang nabasa kong damit sa loob ng CR. Pero wala ng magawa yun, I already look a mess. Bwisit!

Asar akong lumabas ng cr, uuwe nalang ako at magpapalit ng damit. At di ko inaasahan ang mabubunggo ko paglabas ko ng cr.

“YOU SLUT!” Agad kong sigaw kay Sarah.

“NICOLE!” Gulat akong lumingon sa likod ko at nakita ko si Kenneth na galit na galit ang matang nakatingin saken.

“She bumped me.” I said.

“She bumped you, hindi mo siya kaylangang sigawan”

Sanay ako ng pinagtitinginan ng tao sa tuwing may sisinghalan ako, pero sa oras na to nakatingin saken ang mga tao dahil ako ang sinisinghalan. Mas masakit pa na ang gumagawa nito ay yung taong nasa likod ko lage para umintindi saken.

“So, inaaway mo ko ngayon dahil lang sa babaeng yan?” Ani ko.

“You're bitch, kelan ka ba titigil sa ugali mong yan? Kaylangan pa bang ayawan ka lahat ng tao bago ka matauhan?”

Natawa ko bigla sa sinabi niya. “Oh my god Kenneth! Lahat ng tao ayaw na saken, so why bother?”

Napapailing siyang tiningnan ako. “Hindi ko akalain na kinaya kong maging kaibigan ka Nicole.” When he face his back to me, at si Sarah ang nilapitan niya para tulungan, I feel betrayed. Parang habang naglalakad siyang palayo saken kasama si Sarah ay parang nawawala na din siya saken.

“Will everyone stop staring?” Sigaw ko sa lahat ng nakatingin saken. Halos magtaas baba ang dibdib ko sa sobrang galit, kung galit nga itong nararamdaman ko dahil alam ko sa sarili ko na never akong makakaramdam ng galit kay Kenneth.

—

Isang malalim na hangin ang nilabas ng bibig ko pagkasandal na pagkasandal ko sa kotse ko. Nanginginig ang tuhod ko. Ang sikip sikip ng dibdib ko. Nilabas ko sa bag ko ang isang sigarilyo. Sanay ako na lahat ng tao ayaw saken. Pero ibang usapan si Kenneth. Kenneth is my everything, I love him.

Tinatak ko nasa isip ko na hindi kame hihigit sa pagkakaibigan. Dahil mas gugustuhin kong manatiling kaibigan niya na pang habang buhay. Hindi dahil sa gusto kong ingatan ang pagkakaibigan namen but because I know there's a girl who more deserve him. Hindi ako, hindi tulad kong kulang ang pagkatao.

Sa pagbuga ko ng usok ng sigarilyo ay siyang pag-tulo ng luha ko.

Kenneth is from a happy family, kompleto, puno ng pagmamahal. At natatakot akong hindi ko maibigay ang mga nakasanayan niyang yun dahil ako mismo ay hindi ko naranasan ang pagmamahal ng aking pamilya.

Lahat ng tao ang tingin saken ay isang matapang na babae, kinatatakutan because I am a bitch. Alam nila kung paano ako magalit kaya ni isa walang nagbabalak na lumaban saken. Pero hindi nila alam deep inside I am weak. I am not just a bitch, I am broken who wanted to be loved.

                                                              ~~~~•~~~~

Comment and Vote :) Sapat na.

~PurpleMK-