killer ghost

part second: black blood, red light.

Belinde sızlamalar hissediyordu, üzerindeki tişörtün kenarının sıyırdı, yer yer soyulmuş çizikler kan damlacıkları ile örtünüyordu. Bakışlarını bedeninden çekip pencereye doğru sürükledi, birbiri üzerinde itişip kakışan çocuklar ile gözgöze geldi. Şimdi içinde hem öfke, hem merak ve bir miktar korku yatıyordu. Sertleşmiş yüz hatları ile üçüncü tuvalete doğru ilerletti adımlarını, ona bahsedileni uygulamak üzere kapıyı üç kez tıklattı. Ve alçak bir tonda içeri seslendi."Yoora, orada mısın!?"

---

Taehyung tekrar tıklattı kapıyı, bir kaç dakikadır hiçbir şey olduğu yoktu. Pencerede dizilmiş meraklı gözler umutlarını yitirmişlerdi, anlaşılan bu yalnızca bir şehir efsanesinden, çocukları korkutmaktan başka bir işe yaramamış bir hikayeydi. İçlerinden biri sıkılgan bir tonda "Çık artık dışarı, olacağı yok bunun." dedi, hemen solundaki en tıknaz  olanı atıldı araya "hayır, oluyordu aslında hatta kardeşimin sınıfından bir çocuk onu gördüğünü iddia etmişti. Çocuğu akıl hastanesine yatırmışlar en sonunda ve o şeyle kapşanmış--" yüzü iğrenerek buruşmuştu, cümlesini tamamlamadan sessizliğe gömüldü. "Hey, Namjoon acaba sen mi denesen?" Dedi biri, "belki zeki seviyordur, içerideki avanak dişine göre değildir." Aralarında bir kahkaha tufanı oluştu, biraz önce Taehyung'un sırtını sıvazlayan çocuk fikri öne süren kişinin koluna sertçe bir yumruk geçirdi. "bence senin gibi bir aptalı seviyordur, hem akıl hastanesine yatman dünyadan ne eksiltebilir ki? Tabii şanslıysan." yanındaki çocuk aralarına girerek Namjoon'u kenara çekti, tam o sırada Taehyung çıkmak için kapıya doğru adımlıyordu. Ritmi bozulmuş kalbi yavaş yavaş sakinleşiyor, kendini telkin ediyordu.  'bir şey olmadı, olamaz da zaten. bunlara neden inandım ki ben?' içinden geçirdiği onlarca sözcükten sonra kapıya varmıştı. 

Kulpu yavaşça indirdi, kendine doğru çekti kapıyı. Açılmamıştı.

Biraz daha asılarak tekrar denedi, 

kapı tekrar açılmamıştı, kilitli miydi? 

dışarıdan büyük bir çığlık koptu, 

arkadaşları onu korkutmak için düzenlemişti bu planı, o öyle düşünüyordu, evet evet kesinlikle öyle olmalıydı. eğlence anlayışlarının böyle aptalca şakalardan ibaret olduğunu şişe çevirmede verdikleri görevlerle görmüştü. 

pencereye doğru çevirdi gözlerini, bir anda hepsi toz olup uçmuştu sanki, bakışları eline doğru kaydı. Nemli, yapışık, sümüksü bir şeyler hissetmişti avuçlarından parmaklarına doğru sürüklenen. Parmaklarını birbirinden ayırdı, yavaş yavaş bedenini yutuyormuş gibi kaplanıyordu bu siyah sıvı.

 Taehyung korku ile güçlü bir çığlık attı, neler oluyordu, neydi bu bedenini kaplayan şey. Buradan kurtulmak için buradan kapıyı daha çok zorladı. Kırarcasına asılmıştı kulpa. Bir yandan bedenini dışarı atmak için çırpınıyor, bir yandan da pörtlemiş gözleri ile şok durumundan bedenini sıyırmaya çalışıyordu. 

Derin, boğuk ve tuvaleti kaplayan bir kahkaha işitti. Bir kız çocuğunun sesini andırıyordu, fakat öylesine ürkütücü bir tondaydı ki Taehyung'un tüm bedeni korku ile sarsılmaya başladı. Arkasına dönemiyordu, karşılacağı bilinmezlikle göz bebeklerine kadar titriyordu. 

"haha, yeni bir oyuncak! haha, haha, ha-ha!" 

Ensesine çarpan sıcak havayı hissetti, bu öylesine kavurucu ve iğrenç bir kokuya sahipti ki. Taehyung'un burun delikleri sızım sızım sızlıyordu.